http://ilovelibrary.com/book_cover

...สายตาของเราเพ่งอยู่ที่สิ่งที่หมอบอยู่ข้างหีบ มันคือร่างของชายคนหนึ่งที่สวมสูทสีดำ 
นั่งยองๆ หน้าผากซบอยู่บนขอบหีบและแขนสองข้างกางออก ท่านั้นทำให้เลือดไปคั่ง
อยู่ที่ใบหน้า และไม่มีทางที่ใครจะจำใบหน้าบิดเบี้ยวสีแดงเข้มนั้นได้ 
แต่ความสูงของเขา ชุดของเขา และผมของเขา 
เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้ลูกค้าของฉันเชื่อว่า นั่นคือพ่อบ้านที่หายไปจริงๆ 
เมื่อเราดึงร่างนั้นขึ้นมา เขาตายมาหลายวันแล้ว แต่ไม่มีบาดแผลหรือรอยฟกช้ำบนร่างกาย
ที่แสดงให้เห็นว่าได้พบจุดจบอันเลวร้ายนี่ ได้อย่างไร…

เซอร์ชาร์ลส์ บาสเกอร์วิลล์ ขุนนางชราตายด้วยสาเหตุที่เป็นปริศนา 
ทำให้ตอนนี้คฤหาสน์บาสเกอร์วิลล์ตกทอดไปยังทายาทของเขาที่ชื่อว่า 
เซอร์เฮนรี บาสเกอร์วิลล์
หมอมอร์ติเมอร์ นายแพทย์และเพื่อนบ้านของตระกูลบาสเกอร์วิลล์ 
กำลังหวั่นเกรงว่า เซอร์เฮนรีจะถูกคุกคามจากภยันตรายปริศนา
เช่นเดียวกับเซอร์ชาร์ลส์ที่ตายไป
จึงเข้ามาปรึกษาปริศนาลึกลับนี้กับเชอร์ล็อก โฮล์มส์…
ลักษณะที่เห็นแปลกพิลึกมากเสียจนข้าพเจ้าไม่อาจตระหนักได้ในตอนนั้น
ว่าเสียงครางที่ได้ยินเป็นเสียงตอนที่วิญญาณของเขากำลังจะออกจากร่างนั่นเอง 

ศีรษะเขาเละน่าสยดสยองด้วยกระสุนปืนลูกโม่ แต่ไม่พบอาวุธใดๆ ในห้องนั้น  
บนโต๊ะมีธนบัตรและเหรียญทองจัดเรียงเป็นกองเล็กๆ จำนวนแตกต่างกัน  
บนกระดาษแผ่นหนึ่งมีตัวเลขกับชื่อของสหายจากสโมสรเขียนอยู่ตรงข้ามกับตัวเลข 
ซึ่งเดาได้ว่าก่อนตายเขากำลังพยายามคำนวณเงินที่เสียไปหรือชนะ
ซึ่งได้มาจากการเล่นไพ่
การตรวจสอบสภาพโดยรอบได้แต่ทำให้คดียิ่งซับซ้อนมากขึ้น  
อันดับแรกไม่สามารถหาสาเหตุได้ว่าทำไมชายหนุ่มถึงปิดล็อกประตูจากทางด้านใน  
มีความเป็นไปได้ว่าฆาตกรเป็นผู้ทำแล้วหลังจากนั้นก็หนีออกทางหน้าต่าง  

มีโศกนาฏกรรมอันเลวร้ายเกิดขึ้นที่คฤหาสน์ขุนนางที่แคว้นซัสเซ็กซ์ 
เซซิล บาร์เกอร์ ผู้พบศพคนแรกได้แจ้งว่า จอห์น ดักลาส 
เจ้าของคฤหาสน์ถูกฆาตกรรม 
เชอร์ล็อก โฮล์มส์ ถูกเชิญไปไขคดีลึกลับที่เกิดขึ้นในคฤหาสน์อันโดดเดี่ยวแห่งนี้และคดีนี้มีปริศนามากมาย ทั้งเบื้องหลังของผู้ที่ถูกฆ่า 
ภรรยาผู้ตายที่ดูสุขุมไร้ความโศกเศร้าเสียใจ 
เพื่อนสนิทที่ผู้ตายเป็นผู้เชิญให้มาพักอยู่ร่วมกันในคฤหาสน์หลังนี้ 
และคฤหาสน์โบราณที่ถูกสร้างอย่างมีจุดประสงค์เพื่อปกป้อง
ผู้อยู่อาศัยจากอันตรายบางอย่าง...
ร่างของผู้ตายนอนแผ่อยู่กลางห้อง 

มือของร่างนั้นกำแน่น แขนกางออก ขาไขว้พันกัน 
ราวกับว่าเขาต้องต่อสู้กับความตาย
ด้วยความทรมานอย่างแสนสาหัส ใบหน้าที่ขึ้งเคียดแสดงถึงความตกใจกลัว 
ระคนความเกลียดชัง บูดเบี้ยวอย่างน่าสะพรึงกลัว 
ประกอบกับหน้าผากแคบๆ จมูกทู่ๆ และกรามที่ยื่นออกมาแล้ว 
ทำให้ใบหน้าของผู้ตายมีลักษณะคล้ายลิง 
ท่านอนที่หงิกงอผิดธรรมชาติก็ยิ่งทำให้เหมือนเข้าไปใหญ่ 
ข้าพเจ้าได้เห็นคนตายในลักษณะต่างๆ มานักแล้ว 
แต่ยังไม่มีครั้งใดที่จะน่ากลัวยิ่งกว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้
บ้านเลขที่ 3 ลอริสตันการ์เดน ถนนบริกซ์ตัน