นิยาย

หากเขียนเพลงได้สักเพลง
เธอรู้ว่าจะต้องเป็นเพลงรักที่ยิ่งใหญ่ของหุบเขา...
เพลงแห่งความรัก...เพลงรักแห่งภูผา...
ภูเขาโรโดฟที่เธอเคยเห็นมาตั้งแต่เกิด...เติบโตมาพร้อมกับการได้เห็น...ภูเขานั้นสูงทะมึนล้อม
เขาสูงเสียดฟ้า ภูเขาของเธอ ที่เธอแหงนหน้ามองอย่างหลงใหลนับจากเยาว์วัย ยามใดที่เธอมีเวลานั่งลง ปล่อยอารมณ์ตัวเองให้เคลื่อนไหลไป เธอมักจะคิดถึงเขา
ผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่ทะมึน แข็งแกร่งประหนึ่งภูเขา
เธอเอาเขามาเทียบกับภูเขาแห่งนี้ ภูเขาโรโดฟที่เธอได้ใกล้ชิดมาตั้งแต่แรกเกิด เยาว์วัย และเติบโตเป็นสาวเต็มตัว

เหมือนดาวดวงเดียวเปลี่ยวเหงาบนฟ้า ก้าวที่อ่อนล้า...เดินแรมไกลไปในทะเลแห่งทราย เหมือนดับสิ้นแห่งแสงสุรีย์ฉาย เหมือนเม็ดทรายที่อ่อนแอและแพ้พ่ายดายเดียว
แต่เม็ดทรายที่อ่อนแอและแพ้พ่ายกลับรวมกันได้อีกนาน แข็งแกร่ง เป็นประกาย เจิดจรัสแสง...เพราะพลังแห่งรัก....ทรายที่ไร้ค่าพลันส่องแสงสว่างไสว... เป็นประกายด้วยความล้ำค่า อยู่ในหัวใจสองดวงชั่วกาลนาน
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาติดตามพร้อมกันในทรายจรัสแสงเล่มนี้

เสียรัก เสียหัวใจ ฤๅจะเท่ากับการเสียหน้า
ชีคชาห์มา หนุ่มทระนงจึงพกแต่ความแค้นเต็มแน่นหัวใจ
เพื่อจะลบล้าง
นางใดผมสีแดง ละม้ายเหมือน
นับจากนี้ จำคำข้า "จักไม่มีเสน่หา" นอกจากทัณฑ์ทรมา
ข้าจะเลี้ยงเจ้าเยี่ยงนกในกรงทอง
จะไม่รัก แม้จักปรารถนา
แต่ทว่า มิลาน นางนกตัวน้อย
ทำไมเจ้าถึงได้ทำให้ข้าติดบ่วงของข้าเองเล่า
ข้าจะทำฉันใด ระหว่างรักกับแค้น

เมื่อลำบากยากแค้น ชีครอม์ฮิมไม่สามารถจะอยู่นิงเฉยได้ แม้จะผิด จะเสี่ยงอันตรายก็ต้องทำเพื่อรัฐและประชาชน
ในการเดินทางนั้น ชีคหนุ่มได้เจอกับเชคีตัวน้อยผู้เหมือนดาวเหนือ ส่องทางกระจ่างใจ

อับดุลลา ตัวละครที่โลดแล่นอยู่ในทุกตอนของหนังสือชุดภาคทะเลทรายของอาริตา ตั้งแต่ เชลยรักทะเลทราย พายุทรายใต้ตะวัน และมนตราทะเลทราย เป็นตัวละครเดียวที่ยังไม่สมหวังในรัก องครักษ์หนุ่มหอบหัวใจอันบอบช้ำและรอยแผลเป็นบนใบหน้าอันเป็นเหมือนเครื่องย้ำเตือนหรือตราบาปแห่งชีวิต ระเหเร่ร่อนไปสู่ดินแดน อัล นาจาห์ ที่นั่น...

นิยายไตภาคชุดแรกของดิฉันเดินทางมาถึงบทสรุปกับเรื่องราวของคนสองคน เรย์มอนด์ ภควัต ชายหนุ่มทรงเสน่ห์ ที่เอาแต่ใจตัวเอง ดื้อรั้นที่เคยเริ่มมีบทบาทมาแต่ในภาคแรกได้ค้นพบแล้วว่าสตรีใดที่เขาจะยอมรับเอาไว้เป็นเพื่อนชีวิต เจ้าหญิงโซยา คือสตรีผู้นั้น เธอไม่ได้โน้มนำใจเขาด้วยความเป็นสาวสวยที่มากเสน่ห์ แต่เพราะเธอเป็นผู้หญิงอ่อนโยน ร่าเริงและมีจิตใจที่พิศุทธิ์ ความรักงดงามสมหวัง แต่มีคนต้องจากไป  อับดุลลา

แองเจลิน่า ภควัต
สาวน้อยแองเจิ้ล..ผู้มีหัวใจเด็ดเดี่ยว
รักเดียวที่ประดุจ..ความฝันสลายลับไปในพื้นทราย
เวลาจะเปลี่ยนหัวใจเธอ..ฤา เวลาจะทำให้รัก ยิ่งมั่นคงทรงคุณค่ายิ่งขึ้น
คำตอบอยู่ที่ จามิล โมฮา...เจ้าชายเดียวดายผู้พลัดแผ่นดิน
ความรักสำหรับแองเจลิน่าคือความทรงจำล้ำค่า คือมนตราอันเลอเลิศ
รักด้วยหัวใจและทุ่มเทไปทั้งชีวิต...ด้วยแน่แก่ใจ ว่ารักคนที่ควรค่าให้รัก
หากความรัก สำหรับจามิล....บุรุษผู้สูญสิ้นทุกสิ่ง
หรือเพียงเกียรติยศและคำสัญญา...ที่จะต้องรักษาไว้ด้วยชีวิต

ความแค้นดุจดวงตะวัน
ความผูกพันดั่งเม็ดทราย
เสน่หาฤาหักหายระหว่างเรา
หนึ่งตบนั้นแลกจุมพิตนิจนิรันดร์!

ผกามาลิน คือชื่อเธอ
ผู้บอกตัวเองว่าแม้จะเกิดเป็นพืชไม้น้ำ
แต่หาใช่จอก แหน สาหร่าย
เธอขอเป็นดอกบัว แม้จะไม่บานเหนือน้ำ
แต่ไม่ต่ำลงติดโคลนตม
ขอเพียงปริ่มน้ำรับรู้ความฉ่ำเย็นของกระแสธาร
ทุกคนมีบัวในหัวใจเสมอ และบัวในหัวใจคุณเป็นแบบไหน