รวบรวมเทพนิยายแสนสนุก 5 เรื่อง ที่รู้จักกันดีในโลกพ่อมดแม่มด ครบครันด้วยเหล่าตัวละครเวทมนตร์ที่พร้อมจะสร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความระทึกใจจากภยันตรายหลากชนิด
จู่ ๆ ชีวิตของแป้งร่ำก็มีชายหนุ่มมาทำให้วุ่นวาย ทั้งนายลักษณ์ เพื่อนนักเรียนชายเจ้าของรอยยิ้มละลายหัวใจ กับมาวิน ซุป'ตาหนุ่มระดับประเทศ แต่ที่น่าสงสัยคือทำไม 2 คนนี้จึงสนใจเรื่องของ "ใบชา" หมาน้อยสุดที่รักของเธอนัก แต่ที่แน่ ๆ ทั้งคู่ทำให้เธอปั่นป่วนที่สุด ทั้งชีวิตและหัวใจ
เนื้อหาสะท้อนสภาพทางสังคมในปัจจุบัน ได้รู้และเข้าใจวิถีชีวิตและขนบปฏิบัติของคนต่างศาสนา (รองชนะเลิศประเภทนวนิยาย รางวัลแว่นแก้ว ปี 2551)
คำว่า "ระทึกขวัญ" ที่อยู่ในชื่อหนังสือเล่มนี้หมายความว่า "น่าสยดสยอง" และทันทีที่คุณอ่านเจอคำที่มีความหมายกระหายเลือดอย่างนี้ ก็คงไม่มีเหตุผลอะไรที่คุณจะอ่านต่อไป หนังสือระทึกขวัญตอนนี้มีแต่เรื่องโศกเศร้า ซึ่งการบริโภคเนื้อหาเข้าไป จะทำให้คุณคลื่นเหียนยิ่งกว่ากินอาหารไม่ดีเสียอีก เพื่อหลีกเลี่ยงความอึดอีดไม่สบายนี้ คงจะดีกว่าถ้าผมจะไม่กล่าวถึงส่วนผสมที่ชวนให้เสียขวัญของเรื่องนี้ โดยเฉพาะแผนที่อันสับสน คนที่ถนัดทั้งมือขวาและมือซ้าย ฝูงชนที่ควบคุมไม่อยู่ กระดานไม้ และชาโบ ทารกหมาป่า
ตั้งแต่ภาพถ่ายของเด็กทั้งสามไปปรากฎบนหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ "เดอะเดลี่พังลิชิโอ" กล่าวหาว่าพวกเขาเป็นฆาตกร พวกเขาก็เลยต้องเตลิดหนีและปลอมตัวไปเป็นอาสาสมัครต่อสู้กับเชื้อโรคของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง มิสเตอร์โพหายไปไหนในยามที่พวกเขาต้องการความช่วยเหลือ และเคาต์โอลาฟพยายามจะผ่าตัดกะโหลกศีรษะของไวโอเล็ตอย่างนี้
คราวนี้มิสเตอร์โพพาเด็กกำพร้าโบดแลร์ไปเข้าโปรแกรมรับดูแลเด็กของหมู่บ้าน "ว.ฟ.ด." (ใครที่อ่านเล่มที่ห้าและหกแล้ว จะต้องรู้เลยว่า คำย่อนี้เป็นคำใบ้ให้รู้ว่าเด็กตระกูลควากไมร์หายไปได้อย่างไร) เอาละ หมุ่บ้านนี้เต็มไปด้วยอีกา และมีกฎของหมุ่บ้านว่า "ห้าทำร้ายอีกา" และ "ห้ามประดิษฐ์อุปกรณ์ใด" โชคดีที่เด็กๆ ได้ไปอยู่กับเฮกเตอร์ ช่างรับซ่อมของจิปาถะ ซึ่งชอบแหกกฎ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าใครในหมู่บ้านก็ช่วยป้องกันเด็กๆให้รอดพ้นมือเคาต์โอลาฟไม่ได้
ห้องชุดสุดหรุหราของสามีภรรยาสควาเลอร์ คือที่พักพิงอาศัยของสามพี่น้องในเล่มนี้ พร้อมๆ กับทั้งสามได้รับรู้ว่า เคาต์โอลาฟไม่มีทางปล่อยโอกาสให้หลุดมือไปแน่ เขามีวิธีแยบยลที่จะเข้าถึงตัวเด็กๆ โบดแลร์ ไม่มีใครเห็นคิ้วยาวต่อกันและรอยสักรูปดวงตาที่ข้อเท้าของเขา แต่ทั้งสามคนรู้ตัวทันทีว่าเคาต์โอลาฟปลอมตัวเข้ามาถึง คฤหาสน์อาเพศ แห่งนี้
ไวโอเล็ตและเคลาส์ต้องหาทางแก้ไขสถานการณ์คับขันในครั้งนี้ เพื่อขึ้นไปตามหาน้องคนเล็กที่สำนักงานใหญ่ ว.ฟ.ด.ที่ตั้งอยู่บนยอดเขาให้ได้ แต่การขึ้นไปนั้น ไม่ง่ายเลย เพราะข้างหน้ายังมีอุปสรรครออยู่มากมาย ทั้งอากาศหนาวเย็นที่ทำให้น้ำในลำธารกลายเป็นน้ำแข็ง ฝูงแมลงอารมณ์ร้ายที่กัดคนอย่างไม่มีเหตุผล และค่ายลูกเสือหิมะที่กำลังจะไปฉลองฤดูใบไม้ผลิจอมปลอม ในเล่มนี้ อักษรย่อ "ว.ฟ.ด." ยังคงเป็นปริศนา แต่พวกเด็กๆ ก็ยังตามหากันต่อไป และซันนี่ ซึ่งในตอนนี้ไม่ใช่เด็กทารกอีกต่อไปแล้ว ก็ได้รู้ความลับบางอย่างที่จุดประกายความหวังของสามพี่น้อง
เล่มนี้ พวกเด็กๆ ไม่ต้องไปอยู่ในความดูแลของญาติคนไหน พวกเขาได้เข้าโรงเรียน ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ายินดี แต่ก็นั่นแหละ...จะน่ายินดีและมีความสงบสุขแน่ถ้าเคาต์โอลาฟไม่สามารถตามทั้งสามคนไปได้ แต่ใครๆก้รู้ว่า เคาต์โอลาฟปลอมตัวเก่งแค่ไหน และตบตาคนอื่นได้เสมอ นี่จึงเป็นเหตุให้เขาได้เข้ามาเป็นครูพละที่เหี้ยมโหด ในโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพรัฟร็อก เรื่องนี้ไม่มีใครตาย มิหนำซ้ำสามพี่น้องยังมีเพื่อนสนิทเป็นแฝดสาม ฟังดูก็น่าจะดี แต่ถ้าราบรื่นมีความสุข ก็คงไม่ใช่ชีวิตของเด็กๆ โบดแลร์
เมื่อพวกเด็กๆ ต้องไปอาศัยอยู่กับญาติซึ่งเป็นเจ้าของโรงงานเลื่อยไม้ในฐานะคนงานคนหนึ่ง พวกเขาต้องทำงานเสี่ยงอันตรายกับเครื่องจักมากมายจนแทบไม่ได้พักผ่อน และรับเพียงหมากฝรั่งก้อนเล็กๆเป็นอาหารกลางวัน ราวกับว่าพวกเขาไม่ใช่ญาติตัวเล็กๆ ของเจ้าของโรงงาน ที่น่าเขย่าขวัญที่สุดก็คือ เคลาส์เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเคลาส์เดิมที่เคยรู้จัก และเขาก็ยังเป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุร้ายแรงที่เกิดขึ้นในโรงงาน แน่นอนว่าเรื่องทั้งหมดต้องเป้นแผนชั่วที่เคาต์โอลาฟ และพวกวางไว้อย่างแน่นอน ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมี โรงงานเขย่าขวัญ อย่างนี้อยุ่บนโลก และโรงงานแห่งนี้ก็พร้อมที่จะทำให้พวกเด็กๆ ต้องขวัญผวายิ่งกว่า ห้องอสรพิษ และ บ้าน
