นิยาย

ดั่งสุภาษิตที่ว่าหนีเสือปะจระเข้…

ลานนาหอบเอาหัวใจที่ช้ำรักจากแฟนหนุ่มที่แปรสภาพไปอนุรักษ์ผืนป่าเดียวกัน หลบมาเลียแผลใจที่ไร่องุ่นของลุง ที่นั่นทำให้เธอต้องพบเจอกับ ‘อัครศิรา’ ผู้จัดการไร่หนุ่มที่ทั้งหล่อ ทั้งเนี้ยบ ทั้งเฉียบ ทั้งคม แต่ดันต้องมาเจอกันในสภาพที่เขากำลังพลอดรักกับคู่ขาเพศเดียวกัน

อะไรๆ คงง่ายกว่านี้มาก ถ้าไม่เผลอไปหลงรักเขาเข้าให้ คราวนี้จะต้องอกหักช้ำรักเพราะเกย์อีกรอบคงอายแทบแทรกแผ่นดินหนี จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกเสียจากต้องงัดมารยาหญิงร้อยเล่มเกวียนเพื่อจะเปลี่ยน ชาย ‘วาย’ ให้กลายเป็นชายแท้!

โดยหารู้ไม่ว่า แท้จริงแล้ว เขาเป็น ‘ผู้ชายทั้งแท่ง’

‘ผู้หญิงในฝัน’ สตรีตรงหน้าคือสตรีที่อยู่แต่ในเพียงความฝันของเขา ทว่าชีคฟินนาสไม่เคยนึกฝันว่า วันหนึ่งสตรีที่อยู่แต่ในเพียงความฝันจะมีตัวตนจริงๆ ขึ้นมา ซ้ำร้ายนางยังทำให้ชายผู้ไม่เคยปรารถนาที่จะร่วมชีวิต

กับใครมาก่อนเช่นเขา ต้องจมอยู่ในห้วงเสน่หา

ทว่าสำหรับตัวนางแล้ว หญิงสาวไม่ปรารถนาจะมาพบเจอกับเขา หรือแม้กระทั่งตกลงมาจากสถานที่ที่นางเคยอยู่ เพื่อมาใช้ชีวิตในทะเลทรายเช่นนี้เลย คงต้องโทษความวุ่นวายของตัวเอง ที่ทำให้มารดาโกรธ จนลงโทษให้ต้องมาเผชิญชะตากรรมตามลำพังในสถานที่ที่ไม่รู้จัก

ปูมหลังชีวิตคู่ที่ไม่สมบูรณ์ของพ่อกับแม่ส่งผลให้ ‘ศีตลา’ กลายเป็นคนขาดความเชื่อมั่นในตนเองมาตั้งแต่เด็ก ทว่าชีวิตราบเรียบของเธอมีสีสันขึ้นมาเมื่อพบเขา...หนุ่มหล่อขั้นเทพและสมบูรณ์แบบประจำบริษัท ‘เจมส์’ เป็นคนสอนผู้หญิงเฉิ่มเชยอย่างเธอให้รู้จักกับจูบแรก เพียงเพื่อจะเอ่ยคำลาด้วยเหตุผลที่ว่ายังไม่พร้อม แต่เพียงไม่นานเขาก็ทำให้เธอเจ็บช้ำยิ่งขึ้น เมื่อเขาพบนางในฝันตัวจริงที่ชื่อ ‘กณิกา’ ผู้หญิงสวยใจร้ายที่เคยหักอกพี่ชายของเธอจนเกือบเสียชีวิต

เพราะน้องชายสุดที่รัก...หนึ่งเดียวในครอบครัวที่เหลืออยู่ ทำให้มัญชรีจำต้องขายความบริสุทธิ์ของตัวเองให้กับชายแปลกหน้าเพื่อแลกกับ เงินแสนมาผ่าตัดหัวใจให้น้องชาย แม้จะต้องขายศักดิ์ศรีเธอก็ต้องทำ แม้จะต้องรู้สึกเสียใจไปตลอดชีวิตเธอก็ต้องยอม

คะนึงครวญ หวนไห้ ใจถวิล

โฉมชีวิน โปรดรู้ พี่เฝ้าหวัง

ถึงอยู่ใกล้ เหมือนกาย ถูกบดบัง

ราวถูกขัง ฝังไว้ ในเงาเรือน...

ความรัก ความแค้น และการพลัดพรากเมื่อครั้งอดีต ก่อเกิดเป็นพันธนาการนำพาให้บัวบูชา อิน และปรัช กลับมาเกี่ยวข้องกัน

เพราะชะตาที่ถูกกำหนดไว้จากโซ่ตรวนที่เรียกว่า ‘กรรม’ ผูกร้อยเรื่องราวครั้งใหม่ให้เกิดขึ้น โดยมีเรื่องราวครั้งเก่าตามมาทวงถาม

ไม่ว่าจะเป็นเพราะบุพเพสันนิวาสหรือรอยกรรม กระนั้นทุกชีวิตก็ยากที่จะหลุดพ้นจากโซ่ตรวนนี้ไปได้...

มือปืนที่ตามล่า ต้องการชีวิตของเธอจริงๆ หรือเป็นแผนการที่เขาอยากจะให้เธอตัวติดกับเขากันแน่ และ ไลลาเชื่อว่าเป็นอย่างหลัง ก็จะทำไมซะอีกล่ะ! เพราะเธอเฉียดจะเสียสาวไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ถ้ายังตัวติดอยู่กับเขาแบบนี้ คงไม่รอด

แค่เห็นเธอครั้งแรกก็อยากจะพาขึ้นเตียง และคนอย่าง เคน เจ้าพ่อกาสิโนแห่งสตอร์เลสคอมเพล็กซ์ ไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ แน่ เขาจึงยื่นมือเข้ามาช่วยให้เธอรอดพ้นจากการถูกตามล่า นอกจากคุณเธอจะไม่ขอบคุณ ยังกล่าวหาว่าเป็นแผนของเขาอีก ฮึ่ม! เขาสัญญาว่าจะเปลี่ยนเสียงด่าเป็นเสียงครางจนเธอลุกไม่ขึ้นเชียวล่ะ

พุทธธาดา ตัดสินใจกลับมาฝรั่งเศสอีกครั้ง ตามคำขอของมาดามแมรี่ ผู้เป็นย่า ที่ต้องการจะให้หลานสาวบุญธรรมแต่งงานกับหลานชายเพียงคนเดียวอย่าง ลูซีออง ลูฟวร์ ม็องแฌโน มาเฟียเจ้าพ่อค้าอาวุธสงครามแห่งฝรั่งเศส โดยวางแผนให้พุทธธาดาทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะพิชิตใจมาเฟียหนุ่มให้จงได้ ด้วยรู้ว่าหญิงสาวมีใจให้ชายหนุ่มมานาน และหลานชายเองก็รักพุทธธาดาเช่นกัน แต่มาเฟียหนุ่มดันฟอร์มจัด จนนางอยากจะแก้เผ็ดคนขี้เก๊กให้ยอมรับใจตัวเองสักที

เพราะพรหมลิขิตชักนำให้หนุ่มสาวต่างภพต้องมาเจอกัน

‘อมลรดา’ ต้องเดินทางมายังต่างแดนเพื่อหวังจะหาเงินก้อนโตไปใช้หนี้ตามคำชักชวนของเพื่อนสาวในวัยเด็ก แต่กลับถูกอีกฝ่ายหลอกพามาขายตัว เธอจึงต้องหนีหัวซุกหัวซุนไปเร่ร่อนอยู่ท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ เธอคิดว่าตัวเองตายแล้ว แต่สุดท้ายกลับฟื้นคืนสติขึ้นมาอีกครั้ง เธอคงจะดีใจถ้าการฟื้นคราวนี้ไม่ได้มาอยู่ในร่างของผู้อื่นซึ่งกำลังจะถูกพาไปฆ่า!

พีรยา...หญิงสาวมีหลานชายตัวน้อยเป็นเหมือนแก้วตาดวงใจ เธอไม่ต้องการสิ่งอื่นใดนอกจากการใช้ชีวิตอยู่กับหลานชายเพียงสองคน แต่แล้วชีวิตก็ต้องพลิกผัน เมื่อมีซาตานร้ายก้าวเข้ามา เขาทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะ และทำทุกอย่างเพื่อครอบครองเธอ

อินทัช...เขาต้องการหลานชายตัวน้อยผู้เปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจเช่นกัน และต้องการผูกมัดและพันธนาการพีรยาไว้ด้วยทะเบียนสมรส โดยหารู้ไม่ว่าความใกล้ชิดแบบสามีภรรยากำลังก่อความรู้สึกบางอย่างในหัวใจที่ด้านชา

“คุณ...คุณมีธุระอะไรกับฉัน” พีรยาถามเสียงตะกุกตะกักพร้อมกับกระชับเสื้อคลุมให้แน่นขึ้น

 “เจ้ายังกล้าเอ่ยชื่อข้าออกมา ทั้งที่กำลังจะหมั้นหมายกับชายอื่นงั้นรึ”
“ท่านชีค!” วาลิกาหันไปมอง แล้วรีบลุกขึ้นและเดินหนี แต่ชีคจาฟาร์กลับไปรั้งเธอเอาไว้
“ปล่อยนะ! ไปให้พ้น” วาลิกาพยายามผลักเขาออกห่าง พร้อมกับฟาดฝ่ามือเข้าไปที่หน้าคร้ามเข้มนั้นอย่างไม่คิด

จะออมแรง

“กล้าดียังไงมาตบข้า!” ชีคจาฟาร์ตวาดใส่เธอ พลางผลักร่างบางอย่างแรงจนเธอตกน้ำไป เท่านั้นยังไม่พอเขายัง

กระโจนตามลงไปในน้ำเพื่อกระชากตัวเธอไว้