พรางรัก...กำเนิดขึ้นมาเนื่องจากผู้เขียนอยากเขียนแนวแก้แค้น ดรามาบีบคั้นอารมณ์ เพียงเพราะอยากรู้ว่าจะทำได้ดีแค่ไหน เมื่อลงมือเขียนเข้าจริงๆ ช่วงแรกก็สนุกดี แต่ครั้นเรื่องดำเนินไปเรื่อยๆ กลับเริ่มไม่สนุกเสียแล้ว รู้สึกว่าตัวเองจะจมบ่อน้ำตาของ ‘พัทธมน’ นางเอกของเรื่องลงไปทุกที คิดจะยอมแพ้ หยุดเขียนก็หลายครั้ง แต่ความน่ารักของ ‘น้องครีม’ ที่เสมือนว่ามีชีวิต มีตัวตนจริง ยิ้มหวาน หัวเราะสดใส และคุยจ๋อยๆ อยู่เบื้องหน้า ก็เป็นเสน่ห์ดึงดูด จนไม่อาจตัดใจละทิ้งไปได้ จึงยังคงตั้งหน้าตั้งตาเขียนต่อ กระทั่งพาตัวละครทุกตัวไปสู่บทสรุปที่คิดว่าเหมาะสมแล้วกับแต่ละชีวิต