ล่วงรู้ ลับเร้น รู้เป็นเห็นตาย
กฎของเกมมีเพียงข้อเดียว
จงระวังข้างหลัง และอย่าประมาทข้างหน้า
------------------------
"...มันคือเกมที่พวกคุณต้องเล่น แต่ถ้าห้องไหนไม่อยู่ในเกม จะเป็นห้องที่ถูกปิด ล็อกกุญแจ ห้ามทุกคนล่วงล้ำเข้าไปอย่างเด็ดขาด..."
"ที่ที่สัญญาไว้ว่าจะยกชีวิตยกหัวใจให้คุณนั้นผมพูดจริง เรนียาห์คือภาพความหลังที่ผ่านมาแล้ว ในขณะที่คุณคือความจริงในปัจจุบัน”
เงาแรกหายไป กลับมีอีกเงาซ้อนทับเข้ามาแทน ภาพของยายแก่ผมยาวสีขาวโพลน เนื้อตัวผอมเหี่ยวย่นซีดเขียว ดวงตาลึกโหลเบิกโพลงมีแต่ความกระด้างเหี้ยมโหด วิญญาณร้ายของหมอผีกำลังยิ้มเยาะเขาผ่านสายน้ำ!
เพราะโปรเจคลับที่ได้รับมอบหมาย ทำให้ข้าวหวานต้องเดินทางมุ่งหน้าสู่ภูหมอก และเธอก็ได้พบกับเขา คนนำทางหนุ่มผู้กำความลับบางอย่างของภูหมอกไว้
'ในวันที่พ่อแม่ไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว
ความจริงที่ว่าพวกเขาไม่ใช่พี่น้องก็ปรากฏ
โซ่ที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจตลอดสิบกว่าปีทลายลง
พร้อมกับหัวใจคนทั้งคู่ที่ถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ
เมื่อพวกเขาถูกผู้ใหญ่จับแยกกัน ด้วยเหตุผลเรื่องความไม่เหมาะสม
ความรักสิ้นสุดลงพร้อมความเป็นพี่น้องหรือไร
หรือความเป็นจริงแล้วมันเพิ่งเริ่มต้น สิ่งที่เรียกว่า...รักครั้งใหม่ ฟ้ารดาแทบไม่อยากเชื่อว่านี้คือความจริง เมื่อแปดปีที่ถูกพรากจากกัน
กนธี น้องชายที่แสนน่ารักได้เปลี่ยนเป็นคนร้าย ๆ ราวกับเป็นคนละคน
เธอต้องรีบแก้ไข ก่อนจะเสียน้องชายคนดีไป แต่เธอจะทำอย่างไร
อิงฟ้า' ถูกดึงเข้าไปสู่นิยายที่ยังเขียนไม่จบของเพื่อน ต้องกลายเป็นสาวใช้ของ 'เหวินหยาง' แม่ทัพแห่งเผ่าหงสา บุรุษที่เธอไม่รู้ว่าเขาคือพระเอกหรือตัวร้ายในนิยายกันแน่ เพราะในนิยายนั้นเขาช่างโหดเหี้ยมยิ่งนัก ทว่าเธอก็มอบใจรักมั่นให้เขาจนหมดสิ้น แม้จะรู้ว่าเมื่อเทียบกับเขาแล้วตัวเธอก็ไม่ต่างจากแมลงชีปะขาวตัวหนึ่ง
กว่าจะได้รู้ว่าตนเองเป็นใคร และเข้ามาสู่นิยายเรื่องนี้ด้วยเหตุผลใด เธอก็เป็นได้เพียงเงาของสตรีที่เขารักเท่านั้น
สำหรับระพี นพเก้าเป็น ‘กุลสตรีที่ดีงาม’ หัวอ่อน จืดชืด และน่าเบื่อ ชายหนุ่มแต่งงานกับเธอตามคำขอของมารดาเพียงเพื่อให้บุพการีสบายใจ เขาคิดว่าจะอยู่ร่วมกันกับเธอได้อย่างสงบจนกว่าจะถึงเวลาหย่า ทว่าทุกอย่างกลับตาลปัตร เพราะหญิงสาวทำเขาหัวหมุนอย่างไม่น่าเชื่อ และที่น่าตกใจยิ่งกว่าก็คือ เขาดันใจเต้นกับแม่คนหัวขบถนี่สิ!
