สาปสังคีต

"เบญจมรณา เรื่องราวของความตายที่ไม่ปรารถนา...
ความผิดบาปที่ถูกนำมายัดเยียดให้...ความแค้นที่ฝังแน่นในใจ
แม้ชีวิตมรณาไป...ยังคงต้องการให้มัน ‘ตาย’ ชดใช้กรรม!
ความตายเรื่องที่ ๒ ‘สาปสังคีต’
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
การเปลี่ยนโจทย์เพลงที่จะใช้ประกวดในงานสังคีตศิลป์ถิ่นไทย
ทำให้ โฉมยงค์ ผู้ดูแลวงดนตรีของมหาวิทยาลัยต้องไปพบศิษย์เก่าอย่าง ยชญ์
เพื่อขอนำเพลง ‘พรายคลั่ง’ ที่ ครูพุก ตาทวดของยชญ์ประพันธ์ไว้มาใช้
วันหนึ่งโฉมยงค์ได้รับจดหมายปริศนาเตือนว่าห้ามยุ่งกับเพลงพรายคลั่ง
แต่หล่อนไม่เชื่อ กลับนำเพลงนี้มาร้องในคืนวันเพ็ญ ก่อนขาดใจตายในห้องดนตรีไทย!
ต่อมา พวงแพร นักร้องสาวของวงก็ตายคาเวทีประกวดขณะร้องเพลงพรายคลั่ง
สองสาวตายด้วยลักษณะอาการเดียวกัน คือมีเลือดออกจากทวารทั้งเก้า
เงื่อนงำนี้ทำให้ เมญากร นักดนตรีซอสามสาย ต้องช่วยยชญ์ค้นหาคำตอบ
ทั้งคู่พบว่าคนที่แต่งบทร้องพรายคลั่ง แท้จริงไม่ใช่ครูพุก แต่เป็น ครูเทิด
ความลับที่ไม่เคยมีใครรู้คือเขาฝังความพยาบาทไว้ในบทเพลง
และบทเพลงนี้ หากใครรินำมาร้อง...มันต้องแลกด้วยความตาย!
ทางเดียวที่จะยับยั้งคำสาปได้ คือทำลายบทร้องพรายคลั่งให้สิ้นซาก
ไม่มีทางเลือก ยชญ์และเมญากรพยายามหาหนทางหยุดความตายที่อาจจะเกิดขึ้นอีก
แต่แล้วจู่ ๆ กลับมีหญิงลึกลับขโมยบทร้องเพลงพรายคลั่งไปจากห้องดนตรี
ท่ามกลางความน่าสะพรึงที่ควรหลีกหนี...ไม่มีใครล่วงรู้ว่าหายนะครั้งนี้จะจบลงที่ใด!
"