http://ilovelibrary.com/book_cover

“บันทึกกบฏ” เล่มนี้ คือหนังสือรวบรวมความคิดและชีวิตของ “สนธิญาณ ชื่นฤทัยในธรรม” ในห้วงที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับการตื่นรู้ทางปัญญาของมวลมหาประชาชน รวมถึงบทบาทในด้านลึกกับเหตุการณ์ความเป็นไปของบ้านเมืองในยุคการโค่นล้มระบอบทักษิณ ซึ่งหากสถานการณ์พัฒนาไปถึงจุดสูงสุดแล้วไม่สามารถเปลี่ยนข้าง “รัฏฐาธิปัตย์” ได้ ไม่ว่าจะด้วยเงื่อนไขใดก็ตาม การปฏิวัติประชาชนก็จะต้องเกิดขึ้นโดยมวลมหาประชาชนเอง โดยไม่ปล่อยประเทศไว้ในมือของนักการเมืองและชนชั้นนำอีกต่อไป

“ฉลาดสร้างได้ ถ้าใจมีธรรมะ” ไม่ได้หมายถึงวิธีสร้างความฉลาดทางสมองอย่างที่ชาวโลกใฝ่หากัน แต่เป็นความฉลาดทางปัญญาที่สามารถใช้ชีวิตให้มีความสุขและปราศจากทุกข์ได้ในทุกสถานการณ์
ความฉลาดทางปัญญาที่พระพุทธเจ้าทรงเน้นเป็นพิเศษก็คือ การรู้เท่าทันในมายาของการ “นึกคิดเป็นภาษา” เพราะในภาษาที่มนุษย์ใช้ เมื่อแสดงถึงกิริยาอาการใดๆ ก็จะต้องมีประธาน (อัตตา) เป็นเจ้าของกิริยาอาการนั้นๆ เช่น เมื่อทุกข์ก็ต้องมีการนึกคิดว่า “เรา” เป็น “คนทุกข์” ซึ่งถ้าหากรู้ไม่เท่าทันก็จะตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของมัน ทำให้เกิดความยึดมั่นถือมั่นจนเป็นอุปสรรคใหญ่หลวงต่อการหลุดพ้นได้

“ธรรมะตีแสกหน้า” เป็นงานเรียบเรียงธรรมนิพนธ์คัดสรรของพุทธทาสภิกขุที่มีการประยุกต์ใช้วรรณศิลป์เข้ากับเรื่องของพุทธศาสนาเพื่อให้เกิด “ภาษาธรรม” ที่มีพลังในการโน้มน้าวจิตใจได้อย่างซาบซึ้ง และเป็น “ปริศนาธรรม” ที่ท้าทายต่อการขบคิดพิจารณา

“เปิดตำนานค่ายเกมญี่ปุ่น” หนังสือเล่มแรกและเล่มเดียวที่นำเสนอเรื่องราวความเป็นมาและเบื้องลึกเบื้องหลังของค่ายเกมชื่อดังในญี่ปุ่น อาทิเช่น นินเท็นโด, เซก้า, โซนี่ คอมพิวเตอร์ เอนเตอร์เทนเมนต์, บันได บันเพรสโต, แคปคอม, โคนามิ, นัมโค, สแควร์ เอนิกซ์ ฯลฯ ว่าพวกเขาเหล่านี้ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ มาอย่างไร...กว่าจะได้เป็นที่รู้จักและครองใจของบรรดาเกมเมอร์ทั้งในอดีตและปัจจุบัน
ประวัติศาสตร์อันยาวนานของวงการวิดีโอเกมญี่ปุ่น...ความเป็นมาของหลากบริษัทผู้สร้าง

เป็นเล่มต่อจาก “รับมือ...เทวสุรสงคราม สยามประเทศ” ซึ่งตีพิมพ์เมื่อปลายปีที่แล้ว และเป็นหนังสือขายดีของ สนพ.กรีนปัญญาญาณ โดย “โหรฟองสนาน จามรจันทร์” ผู้สื่อข่าวอาวุโส ที่เรียกตนเองว่าเป็น “โหรสมัครเล่น” ตรง! ชัด! แม่นยำ! ทุกคำทำนาย...
โดยในเล่ม ได้มีการอัพเดททั้งสถานการณ์และบุคคลสำคัญ “กำนันสุเทพ” “กบ กางเกงใน” “วีรบุรุษป๊อปคอร์น” ฯลฯ

“ประสบการณ์ทางศาสนา” นั้นเป็นประสบการณ์ส่วนตัว เมื่อเป็นประสบการณ์ส่วนตัวก็เลยยากที่จะนำมาถ่ายทอดให้คนอื่นเข้าใจและรับรู้ได้ แต่ผู้เขียนคือ “บูรังก้า” กลับทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย ด้วยวิธีสื่อสารที่ตรงไปตรงมาที่สุดก็คือ การบอกเล่าในลักษณะ “ชวนคุย” หรือที่ภาษาฝรั่งเรียกว่า “Dialogue” นั่นเอง
ในการชวนคุยนั้นจะมีการเล่าถึงประสบการณ์มากมายหลายแบบที่รอคุณอยู่ในโลกของธรรมะ พร้อมกับชี้ให้เห็นถึง “ปมบางอย่าง” ที่เกิดจากความไม่แยบคายในการปฏิบัติ และปมนี้นี่แหละที่จะกลายเป็นอุปสรรคในการปฏิบัติธรรมของคุณ

เป็นเรื่องราวที่ว่าด้วยบุญบารมี ความศักดิ์สิทธิ์ อิทธิปาฏิหาริย์ ของพระเจ้าตาก ของใช้ประจำองค์อาทิ พระแสงดาบฟ้าฟื้น พระแท่นบรรทมที่วัดอรุณ นอกจากนี้ยังมีเรื่องเกี่ยวกับบุคคลสำคัญที่ร่วมกู้ชาติ อย่างทีมทหารเสือพระเจ้าตาก และ บุคคลสำคัญอย่าง “เจ้าฟ้านางหลวงศรีอโนชา” วีรสตรีที่มีตัวตนจริงทางประวัติศาสตร์ แต่ถูกลืมเลือนไป โดยเล่มนี้เป็นครั้งแรกที่ได้ลงเรื่องราวของเจ้าฟ้าฯ พระนางนี้อย่างละเอียด ทั้งในแง่มุมทางประวัติศาสตร์ และการไขปริศนาต่างๆ จากญาณทิพย์

เรายังจำกันได้ไหม กับปาฐกถาธรรมเรื่องหนึ่งที่ท่านพุทธทาสภิกขุเคยแสดงไว้เมื่อ ๖๐ กว่าปีที่แล้ว (พ.ศ. ๒๔๙๑) ใจความของปาฐกถาธรรมนั้นมีอยู่ว่า ท่านพุทธทาสได้กล่าวถึงอุปสรรคใหญ่หลวงชนิดหนึ่งที่ขัดขวางไม่ให้เราเข้าถึงความจริงของพุทธธรรม นั่นคือ สิ่งที่บดบังพระรัตนตรัย (พระพุทธ-พระธรรม-พระสงฆ์) อันได้แก่ พระพุทธรูป พระไตรปิฎกที่เป็นเล่มหนังสือ และนักบวชทั่วไปที่นุ่งห่มผ้าเหลือง ปาฐกถาธรรมเรื่องนี้มีคนไม่เข้าใจ ไม่เห็นด้วย และไม่ชอบใจ จนกลายเป็นเรื่องอื้อฉาวกล่าวขานกันในวงการพระพุทธศาสนาสมัยนั้น

“เหตุ-ปัจจัย” เป็นสิ่งที่ถูกเน้นยำเสมอมา ครูบาอาจารย์ทุกท่าน ยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า เมื่ออยากให้ผลเป็นอย่างไร ก็จงปฏิบัติตนให้ได้สิ่งนั้นมา หากสิ่งนั้นอยู่ไกลเกินเอื้อม ก็ยิ่งต้องเพียร ต้องขวนขวาย ด้วยความอดทน มีปณิธานอันแน่วแน่ และนี่เองเป็นที่มาของ “การบำเพ็ญบารมี” ซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้เลยในการอธิษฐานจิต เพื่อให้ความหวังต่างๆเป็นจริงขึ้นมา ซึ่ง “สัจจะบารมี” ก็นับเป็นบารมีประการสำคัญ ที่อาจกล่าวได้ว่าเป็นหัวใจหลักที่ช่วยให้สิ่งที่อธิษฐานขอเป็นจริงขึ้นมาได้

“พุทธทาสภิกขุ” เป็นพระสงฆ์ไทยที่มีผู้กล่าวถึงแนวคิดของท่านทั้งในแง่เห็นด้วยและเห็นต่างอย่างกว้างขวางที่สุด โดยความยิ่งใหญ่ของท่านนั้นอยู่ที่การมี “ความคิดริเริ่ม” ใหม่ๆ ในการอธิบายหลักธรรมคำสอนของพุทธศาสนาเพื่อให้เป็นประโยชน์และสอดคล้องกับความเป็นจริงของชีวิตมากที่สุด เช่น เรื่องภพภูมิ นิพพาน ภาษาคน-ภาษาธรรม ซึ่งก็แน่นอนว่าก่อให้เกิดปฏิกิริยาต่อต้านจากชาวพุทธแบบจารีตนิยมในยุคสมัยหนึ่งที่ไม่เข้าใจและไม่เห็นด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้