http://ilovelibrary.com/book_cover

“กลียุค” เป็นช่วงเวลาหนึ่งในสี่ยุค ตามความเชื่อของชาวฮินดู ซึ่งมี “สัตยายุค” เป็นยุคเรื่องเรือง หรือยุคทองของมวลมนุษยชาติ ก่อนจะวนเข้าสู่ “ไตรดายุค” ตามมาด้วย “ทวาบวรยุค” และสุดท้ายที่ “กลียุค” ซึ่งเป็นห้วงเวลาที่ความดี ศีลธรรมในจิตใจมนุษย์เสื่อมถอยลง 3 ส่วนในขณะที่ความดีเหลือเพียง 1 ส่วน

หนังสือพุทธประวัติส่วนใหญ่บรรยายภาพของเจ้าชายสิทธัตถะที่มีพระวรกายสั่นเทาด้วยความตกใจเมื่อได้เห็นคนแก่ คนเจ็บ และคนตาย เป็นครั้งแรกในชีวิต ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่ผลักดันให้พระองค์ออกผนวช แต่ในมุมมองทางจิตวิทยาแล้ว นี่เป็นการตัดสินใจที่ผิดธรรมชาติอย่างยิ่ง เพราะไม่สมเหตุสมผลเลยที่ชายผู้หนึ่งจะยอมละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง หันหลังให้ตำแหน่งพระราชา เพียงเพื่อจะมาเป็นนักบวชเร่ร่อน นอนกลางดิน กินกลางทราย