เมื่อต้องสูญเสียบิดาอันเป็นที่รักไปก็ทำให้ หวันยิหวา ตกมาอยู่ในความอุปการะของนักธุรกิจหนุ่มรูปงามตามที่ผู้บังเกิดเกล้าได้ฝากฝังเอาไว้ก่อนสิ้นลม เด็กสาวในวัยสิบหกจึงถูกส่งไปเข้าเรียนที่โรงเรียนประจำทันทีโดยไม่มีโอกาสได้ทักท้วงใดๆ ท่ามกลางความอ้างว้าง เดี่ยวดาย นั้นแอบแฝงความมุ่งมั่น เด็ดเดี่ยว เธอตั้งใจแล้วว่าจะต้องไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศให้ได้ และก็สมหวังเมื่อผู้ปกครองหนุ่มยินยอมให้เธอทำตามความต้องการ ตลอดระยะเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่ในต่างแดนนั้น หวันยิหวาก็เขียนโปสการ์ดมาหาผู้ปกครองสม่ำเสมอโดยที่ไม่รู้ตัวว่าอีกฝ่ายก็คอยลอบถามความเป็นไปของเธอผ่านทางทนายส่วนตัวที่เขายกหน้าที่ดูแลหญิงสาวแทนมาตั้งแ