http://ilovelibrary.com/book_cover

"‘ชิต’ ช่างตัดสติกเกอร์ที่มี ‘ความฝัน’ ว่าอยากจะเป็นนักเขียนอยู่ทุกลมหายใจ แต่เพราะคิดที่จะ ‘ฝัน’ เท่านั้น หากแต่ไม่ยอมลงมือ ‘ทำ’ เขาจึงไม่สามารถก้าวข้ามไปถึงฝั่งฝันเสียที วันหนึ่ง...เขาได้เจอกับ ‘นา’ แม่ค้าขายเงาะ ชิตตกหลุมรักในความปากร้ายใจดีของเธอ และในช่วงเวลาพร้อมๆ กันนั้นเอง เขาก็กลับพบว่าในความฝันทุกคืนของตัวเองนั้น เต็มไปด้วยเรื่องราวมหัศจรรย์ที่ตัวเองเคยคิดเสมอว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เขากลายเป็นนักเขียนชื่อดัง ร่ำรวยมหาศาล และได้แต่งงานกับนา แค่นั้นยังไม่พอ...เขาสับสนและมึนงงมากขึ้นไปอีก เมื่อพบว่านาเองก็ฝันแบบเดียวกันกับเขา การเดินทางในความฝันช่างขัดแย้งกับความเป

"อย่าเพิ่งบอกว่าคนเจ้าน้ำตาเป็นคนอ่อนแอล่ะ คนเรามันก็ต้องมีบางครั้งเหมือนกันที่อยากจะร้องไห้ให้กับความรู้สึก บางอย่าง ของตัวเอง เคยเป็นไหมล่ะ อย่างวันนี้โดนเจ้านายดุ หาว่าเราทำงานไม่เอาไหน หรือเพื่อนร่วมงานจับกลุ่มแอนตี้เรา โดนแม่ค้าขายส้มตำ ทำทีหมางเมิน หรือไม่ก็สั่งก๋วยเตี๋ยวเรือไปแปดชาติ ชะเง้อคอรอให้เค้ามาส่งสักทีก็เก้อซะงั้น บางครั้งเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้แหละที่มักจะ ริดรอนกำลังใจของเราให้หายไปได้เหมือนกันนะ ทำไปทำมาเราก็คิดไปเองว่า ทำไม๊...ทำไม เราเนี่ยถึงเกิดมาโชคร้ายแบบนี้ (จากบทความเรื่อง “ร้องไห้เสียบ้างก็ได้”) "

"ถ้าเรากล้าก้าวขึ้นไปข้างหน้า เราก็จะรู้ว่าข้างหน้าเป็นอย่างไร แล้วเราจะรู้ว่าข้างหลังที่ผ่านมานั้น...คือเวลาที่หมดอย่างคุ้มค่า ถ้าเรากล้าที่จะก้าว ถ้าเราไม่หยุดเดินกลางทาง สักวันเราจะก้าวไปถึงความสำเร็จ (จากบทความ...กล้าที่จะก้าว...สักวันก็จะก้าวสู่ความสำเร็จ) หากต้องการเอาชนะความกลัว ก็อย่ามัวแต่นั่งอยู่ในบ้าน ให้คิดเอาว่าจะชนะมันให้ได้ จงก้าวออกมา...แล้วทำอะไรสักอย่าง อย่าไปกลัวความกลัว เพราะความกลัวนั่นแหละคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุด (จากบทความ...อย่ากลัวความกลัว...ยิ่งกลัวยิ่งน่ากลัว) "

"สองปีหลังถูกทอดทิ้ง, ฉันจึงออกเดินทางอย่างสาวโสดเต็มตัว ใช้ชีวิตแบบไร้กรอบเต็มที่ ฉันจะตักตวงเสรีของฉันเอาไว้ ก่อนที่พันธนาการครั้งใหม่จะเดินทางมาถึง ถ้าฉันไม่รู้สึกรัก ฉันจะไม่พยายามรัก แต่ใช่ว่า ฉันไม่ตั้งตาคอยความรัก ฉันเงี่ยหูฟังการมาถึงของมันเสมอ และแอบลุ้นอยู่เงียบๆ ว่า เช้าวันไหนหนอที่ฉันจะตื่นขึ้นมาพบกับความรักแท้ในชีวิต เพียงแต่ฉันไม่ได้จับจดอยู่กับการเฝ้ารอจนไม่เป็นอันทำอะไร เพราะฉันเชื่อว่า ถ้ามันมาถึง ฉันน่าจะเป็นคนแรกที่ได้ยินก่อนใคร หลายคนตั้งคำถามว่า แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่านั่นคือ การเดินทางมาถึงของรักแท้ ฉันตอบว่า ไม่รู้ - ฉันรู้เพียงแค่ว่า หัวใจจะบอกกับเราเองในวันใดวันหน

"ฉันแค่อยากให้ความรักได้พักร้อนบ้าง ให้มันได้มีฤดูกาลเบาๆ สบายๆ เหมือนหน้าร้อนที่ฟ้าใส แดดสวย บ้างก็เท่านั้น ปล่อยมือกันบ้างถ้าเกาะกุมกันมาตลอด 365 วัน หยุดคาดหวังเสียบ้าง ถ้าเขาทำเพื่อเรามาตลอดชีวิตแล้ว ปล่อยให้ความรักได้เป็นตัวของตัวเองบ้าง ให้ได้คิดในแบบที่อยากคิด ให้ได้พูดในสิ่งที่อยากพูด ให้ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ให้ความรักได้ผ่อนคลาย เบาสบาย และไม่กดดัน (จากบทความ “ให้ความรัก...ได้พักร้อน”) "