เดินตามดวงดาวก็เดินแล้ว ไหนเล่าบุรุษหน้าขาวปากแดงน่ารักน่าเอ็นดู ไฉนกลับเจอบุรุษหน้าดำใจคอคับแคบ โหดเหี้ยมดุดันและทั้งชอบข่มขู่ ลิ้นเขาไม่ดีเองแล้วไยจึงกล้าต่อว่านางถึงรสชาติไม่ได้เรื่อง ไร้ยางอายนัก!
เขา...เป็นบุรุษตัวโตที่คิดอ่านดุจเด็กน้อย นางรู้จักเขามาเกือบสิบปี คิดว่ารู้จักเขาดีที่สุด แม้แต่งูน้อยของเขานางก็เคยเห็นมาแล้ว แต่ไฉน...ยามนี้นางกลับไม่รู้จริงๆ ว่าแท้จริงแล้วสหายของนางผู้นี้เป็นใคร!
จอมปีศาจจะต้องดื่มเลือดฉีกเนื้อหนังมนุษย์กิน นั่งบนกองกระดูกขาวท่วงท่าเหี้ยมโหด แต่ไฉน... เขาถึงมานั่งสวดมนต์ส่งเสียงจนนางปวดหู วันดีคืนดีไม่รู้เทพเซียนเข้าสิงหรือไรถึงได้ลุกขึ้นมาจะโกนหัวเป็นหลวงจีน!
มังกรตีกันกุ้งหอยเดือดร้อน นางเพียงแค่ออกมาหาของกินยามเช้าแต่กลับต้องติดสอยหอยตามนายท่านผู้นี้โดยไม่ได้ตั้งใจ ถูกแล้ว... ติดสอยหอยตาม
เป็นเพราะนางแทรกแซงการทำหน้าที่ของเฒ่าจันทราใช่หรือไม่ถึงทำให้นางต้องเป็นสาวเทื้อเช่นนี้ หากการหาสามีด้วยความจริงใจของนางมันยากเย็นนัก มิสู้ล่อลวงบุรุษสักคนมาคอยอุ่นเตียงให้ในยามค่ำคืนเล่า!
เป็นท่านเซียนผู้เมตตานำนางมา ซ้ำยังคอยรดน้ำวิเศษให้นางด้วย 'มือ' ในทุกๆวัน ไฉนเมื่อนางบรรลุแล้ว ท่านเซียนยังคงพยายามจะจับนางกินตลอดเลยเล่า!
เพื่อก้อนทองอวบอ้วนเหล่านั้น ต่อให้นางต้องบุกเข้าจวนแม่ทัพหรือจวนอ๋อง นางก็ต้องแอบลูบ ' สิ่งนั้น ' ที่อยู่ใต้กางเกงของพวกเขาให้จงได้!
คราแรกนางคิดว่าร่างกายบุรุษล้วนเหมือนกัน ดูเหมือนจะแตกต่างอยู่บ้างเล็กนะ... คำว่าเล็กน้อยยังไม่ทันคิดจบนางก็ชะงักไปทันที นี่มันอะไรกัน...
“ เสี่ยวเหลียนข้าจะไม่บอกผู้ใด ข้าจะทำตัวดีๆ ...นะ ” ไป๋เหลียนถอนหายใจออกมา มองท่าทางดุจหมาน้อยตัวใหญ่ที่ดูเศร้าสร้อยก็ถอนหายใจออกมา ถลึงตามองเขาอย่างดุดัน “ ถอดกางเกง! ”
“ หาอะไรอยู่ ” เสวี่ยหลิงที่ใช้สมาธิอยู่กับบทเรียนที่อาจารย์หญิงสั่งสอนก็ตอบออกไปอย่างว่าง่าย “ สายรัดเอว ” ฮั่วเจ๋อรับรู้ได้ว่ามือนุ่มนิ่มกำลังลูบคลำเอวตนเองความร้อนรุ่มก็ผุดขึ้น
