ความจริงที่คนสารเลวผู้อยู่เบื้องหลังตลาดค้าทาสทำกับครอบครัวแลงเกนสเบิร์ก ปลุกปั่นเลือดในกาย ‘เบนจามิน’ ให้เดือดพล่านด้วยกระหายจะแก้แค้น จนกระทั่งโอกาสสวยหรูถูกยื่นให้จนถึงมือ เมื่อ ‘เอเลน่า ปภังกรกุล สตีเฟนสัน’ ก้าวเข้าสู่กับดักของเขาในฐานะสาวงามที่ถูกนำตัวมาประมูลในตลาดค้าทาส และเบนจามินคนนี้นี่เองที่พร้อมจะลากร่างอรชรเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในการแก้แค้นบิดาของเธอ แต่การแก้แค้นที่หอมหวาน ฤาจะสู้ความบริสุทธิ์ของสาวงามที่แสนไร้เดียงสา
“ยินดีต้อนรับสู่อ้อมกอดของไอ้ขี้เมาครับคุณผู้หญิง” ชายหนุ่มทรุดตัวลงนั่งด้วยเข่าข้างหนึ่งในระดับเดียวกัน รอยยิ้มของเขาควรจะเท่บาดใจจนขวยเขิน แต่มันไม่ใช่ในสถานการณ์ที่อึดอัดและสกปรกแบบนี้ “สวมเสื้อนี่ซะ...คุณโดนคนอื่นมองจนไม่มีอะไรให้มองแล้วคนสวย” เขาถอดเสื้อแจ็กเกตยีนออกแล้วยื่นให้
“ไม่!” หญิงสาวตวาดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ จ้องตากับเขาชนิดไม่ยอมลดละ
ต้องยอมรับโดยดุษณีว่านัยน์ตาสีน้ำผึ้งเช่นเดียวกับผิวของเธอนั้น มันกำลังทำให้หัวใจของเขาอ่อนยวบ ภายในกายร้อนผ่าวด้วยความต้องการล้ำลึก อยากดึงเธอเข้ามาจูบแสดงความเป็นเจ้าของ แน่นอนว่าเขาควรทำ
“หวังว่าตอนที่เราฟาดกันอยู่บนเตียง...คุณจะมองหน้าผมแบบนี้เหมือนกันนะที่รัก” พูดจบเบนจามินก็เอื้อมมือไปรั้งไหล่บางให้ลุกขึ้นยืน ยัดเยียดสวมเสื้อแจ็กเกตให้ แม้จะเธอจะพยายามขืนตัวห่างก็ตาม
“ปล่อยฉันนะ!” เอเลน่าดิ้นขลุกขลัก
“ปล่อยเงินห้าล้านให้เสียฟรีน่ะเหรอ...คุณมันบ้าไปแล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ