“ถ้านายเรียนวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐานมา ก็คงพอรู้นะว่าดาวเคราะห์มันไม่มีแสงสว่างในตัวเอง
มีแต่ดาวในนิทานหลอกเด็กเท่านั้นที่จะเปล่งประกายตลอดเวลา”
นอกจากดาวในนิทานก็คงเป็นดวงตาของผู้ชายคนนี้สินะ ที่วาววับเป็นประกายระยิบได้ตลอด
“แล้วดาวรู้ไหมว่าชื่อผม รวิ แปลว่าดวงอาทิตย์ เป็นดาวฤกษ์ที่ร้อนแรงที่สุดในระบบสุริยะ
ไม่ต้องห่วงนะ มีผมอยู่ ดาวไม่มีเวลาเหงาแน่ ผมจะเป็นแสงสว่างให้ความอบอุ่นดาว”
ถ้าดาวเคราะห์ต้องการแสงสะท้อนจากพระอาทิตย์เพื่อทอประกาย
เขานี่ละจะเป็นแหล่งพลังงานส่วนตัวให้เธอเอง
เพียงดาว ได้แต่ถอนหายใจทั้งที่ใบหน้าร้อนผ่าว ผู้ชายอะไร ไม่เชิญก็มา ไล่ก็ไม่ไป
ชีวิตที่อยู่ในกรอบแห่งความสงบสุขที่เธอสร้างไว้ดูจะสั่นสะเทือนตั้งแต่วันแรกที่ได้พบเขา
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกพี่ ข้ามรุ่นนะเราน่ะ” น้ำเสียงที่ตั้งใจให้ฟังดูขรึมดุ ไม่มีความน่ากลัวเอาเสียเลย
“ก็เพราะดวงอาทิตย์อยู่คงกระพันมาแล้วสี่พันล้านปี และจะเสถียรต่อไปอีกสี่พันล้านปี...
ผมก็อยากช่วยให้ดาวเป็นอมตะด้วยกันน่ะสิ อย่าหนีเลย ดาวหนีผมไปไหนไม่พ้นหรอก”
ดวงอาทิตย์มีแรงดึงดูดถึง ๒๘ เท่าของแรงดึงดูดบนพื้นผิวโลก
หรือเธอจะหนีเขาไม่พ้นจริงๆ