‘สุสานแห่งเราอนูบิส มีเพียงหญิงอันเป็นที่รักจะเปิดประตูบานนี้ ขอองค์เทพีไอซิสโปรดรับคำสาปฝังบนบานประตู และหน้ากากทองคำของเราด้วยเถิด เราจะรอเจ้า ณ ที่แห่งนี้ ไนลาห์’
รูปวาดหน้ากากสีทองคำที่ปรากฏบนกระดาษปาปิรุส ดูไม่น่าสนใจสักนิด แต่พิมพ์นาราก็พกติดตัวตลอด ด้วยขนาดเพียงแปดคูณสิบนิ้ว ทำให้เธอใส่กระเป๋าสะพายไปไหนมาไหนตลอดเวลา และตั้งแต่เธอได้รูปใบนี้มาครอบครอง เธอก็มักจะฝันแปลกๆ ถึงชายหนุ่มรูปร่างใหญ่โตมีผิวสีทองแดง ดูแข็งแกร่งบึกบึน แต่สิ่งที่ทำให้เธอจำความฝันได้ติดตาติดใจคือ เขาคนนั้นสวมหน้ากากสีทองคำเรียบง่ายไม่มีลวดลายเหมือนในรูปวาดที่เธอเป็นเจ้าของ
ฟาโรห์อนูบิสผู้เอาแต่ใจ หวังสิ่งใดก็ต้องได้ดังใจประสงค์ เขาต้องคำสาปทำให้ต้องสวมหน้ากากทองคำตลอดเวลา รักแท้ คือสิ่งที่ฟาโรห์หนุ่มตามหา ทว่าวันหนึ่ง...เขาก็พบหญิงสาวผิวขาวกระจ่างตา ชาวเมืองต่างคิดว่าเธอคือ ธิดาแห่งไนล์ แต่เขากลับคิดว่าเธอคือ ธิดาแห่งเทพีไอซิส ผู้จะมาปลดปล่อยให้เขาพ้นคำสาป และในคืนนั้นที่พบกัน นอกเหนือจากสิ่งที่สงสัย ความปรารถนาที่แสนรัญจวนก็ถูกจุดขึ้นพร้อมกับไฟพิศวาสที่โหมกระหน่ำ เพียงแค่ได้สบดวงตาเย้ายวนจากเธอ
ฟาโรห์อนูบิสจะได้รักแท้จากหญิงสาวหรือไม่ ใครจะเป็นผู้ถอนคำสาปให้เขา ปริศนารัญจวนมีคำตอบให้คุณแล้ว