ริมคลองนั้นมีผมกับเป็ด

“มิตรภาพและความรักของเด็กชายกับเหล่าสหายเป็ด” รางวัลชนะเลิศแว่นแก้ว ประเภทนวนิยายสำหรับเยาวชนปี 58 
หยก เด็กชายบ้านทุ่ง มีเพื่อนสนิทที่พิเศษกว่าใคร เพราะเพื่อนของเขามีสองขา เดินส่ายอาดๆไปมา และพูดภาษาก้าบๆเป็นหลัก เขาเลี้ยงดูฟูมฟักสหายเป็ดพวกนี้ตั้งแต่ยังเป็นไข่ฟองน้อย  พวกมันเติบโตขึ้นไม่ใช่ในฐานะอาหารแต่เป็นมิตรผู้ซื่อสัตย์
ภัยนอกบ้านที่อาจคร่าชีวิตเป็ดมีมากมายเต็มไปหมด ซ้ำร้ายยังมีภัยในบ้านให้คอยระแวงอีก  คนและเป็ดจึงต้องผลัดกันให้กำลังใจ ปกป้องกันและกัน จนกว่าจะฝ่าฟันเรื่องร้ายๆทั้งหลายไปได้