วังอสุรา

"ปัญจอาถรรพ์ เรื่องราวที่เกิดจากความแค้น...
ความเกลียดชังที่ให้ผลลัพธ์รุนแรงยิ่งกว่าสงคราม
ต่อให้หมดลมหายใจไปแล้วเนิ่นนาน...
สุดท้าย ‘เวรกรรม’ ก็จะตามมา ‘เอาคืน!’
อาถรรพ์เรื่องที่ ๒ ‘วังอสุรา’
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
วังรกร้างเก่าแก่กักขังดวงวิญญาณหนึ่งไว้ให้ทุกข์ทน
นานมาแล้ว...ชายหนุ่มสูงศักดิ์ผู้หนึ่งถูกคนรักทรยศอย่างแสนสาหัส
ยามดึกดื่น รถม้าปริศนาสีขาวจะแล่นผ่านซุ้มพิกุลพร้อมเสียงเพลงแสนหวาน
บุรุษหนุ่มรูปงามจะปรากฏกายใต้แสงจันทร์คล้ายคอยใคร
วังแห่งนั้นมีนามเรียกขานว่า วังสินธพบริภักดิ์
อมรา ก้าวเท้าเข้าสู่ที่นี่เพื่อขอเช่าบ้านหลังเล็กท้ายวังชั่วคราว
เสียงรถม้า กลิ่นพิกุล และเพลงรักอ้อยอิ่ง แผดเผาหัวใจของอมราให้รุ่มร้อน
มีใครคนหนึ่งเคียดแค้น...มีใครบางคนเฝ้าคอย…มีใครอีกคนจ้องมองเธอทุกฝีก้าว!
อาจจะเป็น หม่อมปราง ผู้มีน้ำใจปรานี หม่อมวิมล ผู้ขังตนเองในห้องสวดมนต์
หม่อมแก้ว ผู้วิกลจริต หรือ หม่อมแตน ผู้ซ่อนแววตาริษยา
และในบางครา...ความปรารถนาดีของ คุณชายภาณุวัฒน์ ก็ทำให้เธอกังวล
ที่นี่เหมือนมีบางอย่างผูกพันอมราไว้ และก็คล้ายมีบางอย่างส่งกลิ่นความอาฆาตแค้น!
อันตรายลี้ลับอยู่รอบข้าง...เงามืดแห่งอดีตกาลตามรังควาน
เรื่องราวแต่หนหลังรอวันสะสาง...อมราไว้ใจใครไม่ได้แม้แต่ตัวเธอเอง!
"