นี่มันอะไรกันเนี่ย ! กะอีแค่ฉัน... แพรวา สาวน้อยหน้าใส(ไม่ไร้สติ !) ตั้งใจจะเข้าไปต่อว่าพวกที่อยู่ข้างบ้านของ น้ำตาล เพื่อนรักของฉัน ว่าให้เปิดวิทยุเสียงเบาๆ หน่อย จะได้ไม่รบกวนเพื่อนบ้าน กลับกลายเป็นว่าฉันกับน้ำตาลต้องเข้าไปปฐมพยาบาล เดียว หนึ่งในสมาชิกของบ้านหลังนั้น (ซึ่งมีทั้งหนุ่มๆ หน้าตาดีและหนุ่มๆ หน้าตาโหด) กำลังนอนป่วยอย่างไม่ได้สติ และที่สำคัญ....หลังจากวันนั้น เดียวก็เดินมาบอกกับฉันว่า ฉันชอบเธอ...ชอบเธอจริงๆ นะ แต่นั่นก็ไม่น่าขนลุกเท่ากับที่ว่า ความรู้สึกของฉันที่มีให้เธอมันมากมาย มากมายไม่มีวันหมดเหมือนกับกองขยะพวกนี้ไงล่ะ ใช่แล้ว...เขาสารภาพรักฉันขณะที่เราสองคนนั่งอยู่ข้างๆ กองขยะสุดเหม็น !! เฮ้อ...ช่างน่ารันทดสิ้นดี แล้วอย่างนี้ความรักของฉันจะไปรอดไหมเนี่ย เพราะแม่และน้องชายของฉันก็ไม่ชอบขี้หน้าเดียวเอาซะเลย ทำเอาฉันคิดมากจนปวดหัวทุกวัน-ทุกวัน... ไม่ได้รู้เลยว่าอาการนี้กำลังจะทำให้ฉันต้องพรากจากเดียวในที่สุด อ๊ายยยยย....ไม่นะ...อย่าให้เราต้องจากกันเลย...ได้โปรด !!!
0