偏旁 (เพียนผาง) หรือ อักษรข้าง เป็นส่วนประกอบสำคัญอย่างหนึ่งของตัวอักษรจีน สมัยก่อนเรียกฝั่งซ้ายของตัวอักษรว่า “偏” และเรียกฝั่งขวาของตัวอักษรว่า “旁”
ปัจจุบันเรียกส่วนประกอบของตัวอักษรรวมๆ ว่า “偏旁” อักษรข้างที่อยู่ด้านซ้ายเรียกว่า “左偏旁 (อักษรข้างซ้าย)” ส่วนอักษรข้างที่อยู่ด้านขวาเรียกว่า “右偏旁 (อักษรข้างขวา)”
นอกจากนี้ยังมีอักษรข้างที่อยู่ด้านบน ด้านล่าง และล้อมกรอบตัวอักษรอีกด้วยอักษรข้างที่อยู่ด้านซ้ายเช่น 亻 อยู่ในตัวอักษร 位, 住, 停 เป็นต้น อักษรข้างที่อยู่ด้านขวาเช่น 阝 อยู่ในตัวอักษร 邦, 那, 郊 เป็นต้น
อักษรข้างที่อยู่ด้านบนเช่น罒 อยู่ในตัวอักษร 罗, 罢, 罪 เป็นต้น อักษรข้างที่อยู่ด้านล่างเช่น 灬 อยู่ในตัวอักษร杰, 点, 热 เป็นต้น อักษรล้อมกรอบเช่น 囗 อยู่ในตัวอักษร 因, 国, 图 เป็นต้น
“อักษรข้างในอักษรจีนตัวย่อ ส่วนประกอบตัวอักษรจีนสมัยใหม่” เล่มนี้ รวบรวมอักษรข้างเฉพาะที่เป็นหมวดนำ (部首) ในพจนานุกรมจีนเท่านั้น ผู้ศึกษาสามารถสังเกตเห็นอักษรข้างอื่นๆ
ที่ไม่เป็นหมวดนำได้ไม่ยาก เช่น 扁 อยู่ในตัวอักษร 偏 (หมวดนำ 亻), 翩 (หมวดนำ 羽), 篇 (หมวดนำ ⺮), 匾 (หมวดนำ 匚) เป็นต้น หนังสือเล่มนี้เสริมเนื้อหาด้วยชื่อเรียกที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
เพื่อช่วยให้ผู้พูดและผู้ฟังสามารถเข้าใจตรงกันง่ายขึ้น และความหมายพื้นฐานของอักษรข้าง ตัวอย่างคำศัพท์ที่เกิดจากการประกอบกันของตัวอักษร คำศัพทืประสม ตัวอย่างประโยค
เพื่อให้ผู้ศึกษาได้เข้าใจอักษรข้างกับเรียนรู้คำศัพท์ไปพร้อมๆ กันหากต้องการศึกษาภาษาจีนกลางอย่างจริงจังแล้ว แต่ไม่ทำความรู้จักกับอักษรข้าง ก็เปรียบได้กับอยากเป็นเชฟฝีมือรสเลิศ
​แต่ไม่รู้จักส่วนผสมของอาหารที่จะปรุงเลย แล้วรสชาติจะอร่อยตามที่ต้องการได้อย่างไร