ไปลงนรกเสียเถิดที่รัก

" ทุกสิ่งทุกอย่างมีจุดเริ่มต้น ทุกสิ่งทุกอย่างมีจุดจบ ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้จะนิรันดร์ ชีวิตการแต่งงานของเขากับปภานัน ราบรื่นมาตลอด ไอ้เรื่องที่อยู่ดีๆ จะขอไปหย่ากับเธอนั้นคงเป็นไปไม่ได้ มันก็เหลือทางเดียวที่จะแก้ปัญหานี้... ถึงเวลาที่เขา จะต้อง ‘จัดการ’ ให้เด็ดขาดแล้ว (จากเรื่อง “ไปลงนรกเสียเถิดที่รัก”) ทันทีที่เห็นภาพ เจนจิตกลับสงสัยหนักขึ้น แวบแรกที่เห็น เธอก็บอกกับตัวเองว่าเจ้าของภาพนั้นสวย ไม่ใช่ขี้เหร่ อย่างที่คิด ที่สำคัญภาพนั้นมันดูคุ้นๆ และแล้วเธอก็นึกออกว่าทำไมมันถึงดูคุ้นตานัก (จากเรื่อง “แต่งไปตาย”) “จำไว้นะไอ้เต้ อย่าลังเล อย่าสงสาร อย่าขี้ขลาด ไม่งั้นมึงจะซวย ยิงได้เป็นยิง ถึงเวลาต้องฆ่าก็อย่าใจอ่อน” (จากเรื่อง “ระแวง”)"