กัดดาฟี ผู้นำพันธุ์โหดของลิเบีย สุดท้ายก็มาถึงคราวอวสานและสิ้นสุดลงของเส้นทางอำนาจที่สะสม มากว่าสี่สิบปี ความสุขสบายที่เคยกอบโกยจากประเทศ ชีวิตที่เคยเสพแต่ความหรูหรา งานเลี้ยงที่เคยจัดขึ้นอย่างฟุ่มเฟือย ท่ามกลางความเป็นอยู่ที่ยากลำบากของประชาชน ตอนนี้กลับไม่เป็นเช่นนั้น ถึงแม้กัดดาฟี ผู้นำของลิเบียจะมีเงินทองมากเพียงใด แต่ก็ไม่สามารถซื้อผืนแผ่นดินเกิดไว้เป็นที่อยู่อาศัยได้อีก ต่อไป ต้องมีชีวิตอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ ไม่ต่างอะไรไปจากพวกผู้ร้ายอพยพลี้ภัย แต่นั่นก็คงเป็นเพราะการกระทำที่เขาเคยก่อไว้กับผู้คนจำนวน มากภายในประเทศ ภายในหนังสือเล่มนี้เอง ผู้อ่านจะได้สัมผัสถึงความเหี้ยมโหดที่เลวร้ายของผู้นำพันธุ์ โหดกัดดาฟี ที่เขาเคยกระทำไว้ ไม่ว่าจะเป็นการใช้ความรุนแรงกับประชาชนก็ดี การปกครองแบบเผด็จการก็ดี การใช้อำนาจที่เกินขอบเขตก็ดี ทุกอย่างได้รวบรวมไว้ในหนังสือเล่มนี้แล้ว ไม่เพียงเท่านี้ฉากสุดท้ายก่อนที่เขาจะหลบหนีออกจากประเทศ ลิเบียไป ยังได้สร้างความเจ็บปวดทิ้งไว้ให้กับประชาชนไว้อีก นั้นก็คือ การเผาแหล่งน้ำมันแห่งใหญ่ของประเทศทิ้งให้สิ้นซาก ประมาณว่าข้าไม่ได้ ใครก็อย่าได้
0