เหตุเพราะเข้าใจผิดทำให้ 'ปริชญ์์' ต้องยื่นมือเข้ามาจัดการ กับสาวน้อยหวานใจของ 'อัยกา' หลานชายตัวดี ด้วยบทเรียนราคาแพงที่เขาตั้งใจมอบให้กับเธอโดยเฉพาะ... แต่เขาไม่รู้หรอกว่าหลังจากนั้นแล้ว คนที่เจ็บปวดและทุรนทุรายเจียนคลั่งตาย หาใช่หญิงสาวที่ชื่อ 'น้ำพริก' คนเดียวไม่ เป็นไง... กระแสเสียงเขาราบเรียบไร้อารมณ์อื่นใดเข้าครอบงำ จูบของผมไม่ได้หวานน้อยไปกว่าอัยกาหรอกใช่ไหม ไม่...ดิฉันไม่... น้ำพริกอยากตะโกนให้ก้องไป... ไม่เคยมีใครทำอย่างนี้กับเธอสักคนเดียว! ไม่อะไรล่ะ... เขายิ้มใส่ตาเธออย่างยั่วเย้า นี่แค่อารัมภบทเท่านั้นนะ การเป็นผู้หญิงของผมไม่เลวร้ายสักนิดว่าไหม ต่อไปคุณจะได้เลิกวิ่งหนี เปลี่ยนเป็นวิ่งเข้าหาผมทุกวัน ทุกคืนไงล่ะ ไม่มีทาง หือ? จะพิสูจน์ตอนนี้เลยดีไหม อย่านะ น้ำพริกก้าวถอยหลังอัตโนมัติ กัดริมฝีปากเอาไว้แน่น น้ำตาจวนเจียนหยาดหยด...ที่เขาจูบเธอเมื่อครู่นั้น ริมฝีปากเธอยังร้อนผ่าวราวถูกนาบด้วยไฟก็ไม่ปาน
0