บาปบรรพกาล

"ปัญจอาถรรพ์ เรื่องราวที่เกิดจากความแค้น...
ความเกลียดชังที่ให้ผลลัพธ์รุนแรงยิ่งกว่าสงคราม
ต่อให้หมดลมหายใจไปแล้วเนิ่นนาน...
สุดท้าย ‘เวรกรรม’ ก็จะตามมา ‘เอาคืน!’
อาถรรพ์เรื่องที่ ๓ ‘บาปบรรพกาล’
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
‘เรือนไม้หอม’ เรือนหอร้างรักแห่งบ้านพรหมบดินทร์ที่ผู้คนต่างร่ำลือถึงอาถรรพ์ของวิญญาณ แม้นมาศ
หญิงสาวผู้โชคร้ายที่ต้องมาจบชีวิตลงในคืนวันแต่งงาน...
ในคืนที่น่าจะมีความสุขที่สุดนั้น กลับกลายเป็นคืนที่หญิงสาวตัดสินใจกระโดดลงสระบัวเพื่อฆ่าตัวตาย!
เรื่องราวทั้งหมดถูกลืมเลือนไปพร้อมกับความลับที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ถึงสาเหตุที่แท้จริง
จวบจนกระทั่งเวลาผ่านไปเกือบสี่สิบปี...
รสสุคนธ์ ผู้เป็นหลานสาวก็ได้กลับมาอาศัยอยู่ที่เรือนหลังนี้อีกครั้ง
เธอตกหลุมรัก รามนรินทร์ ผู้เป็นหลานของ คุณชายภาณุทัต ชายอันเป็นที่รักของคุณย่าแม้นมาศ
ทว่าเส้นทางหัวใจของเธอไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เมื่อ คุณหญิงภาวิดา ผู้เป็นย่าของรามนรินทร์
ได้วางแผนให้เขาหมั้นหมายกับ ท่านหญิงอุณนิษา แม้ว่า คุณชายภาณุกร ผู้เป็นปู่จะไม่เห็นด้วย
รสสุคนธ์ต้องทนยอมรับความจริงว่าตัวเองด้อยค่า ไม่คู่ควรกับชายผู้สูงศักดิ์อย่างรามนรินทร์
ขณะเดียวกันก็ต้องปกปิดความลับบางอย่าง...ความลับที่อยู่ภายในเรือนไม้หอม
นอกจากนั้นยังต้องพยายามค้นหาสาเหตุการตายที่แท้จริงของคุณย่าแม้นมาศอีกด้วย
เสียงร้องไห้ที่ใครหลายคนในบ้านพรหมดินทร์ได้ยินแล้วต้องผวา กลับทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นใจ
หากหนี้รักต้องล้างด้วย ‘เลือด’ หนี้แค้นก็คงต้องล้างด้วย ‘ความตาย!’
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหน...สุดท้ายคนชั่วช้าก็ต้องถูกลากตัวมาชดใช้กรรม!
"