วันฝนพรำ ชักนำให้ ‘ถนอมนวล’ ได้พบกับ...เขา
และเมื่อโชคชะตาทำงานอีกครั้ง
หญิงสาวก็ต้องกลายเป็น ‘ภรรยา’ ของใครบางคน
เพื่อชดใช้หนี้สินมหาศาลที่บิดาก่อเอาไว้
ไม่สิ...ไม่ใช่...ถ้าจะมีผู้หญิงสักคนที่ต้องเก็บกระเป๋าไปอยู่กับผู้ชายสักคน
โดยไม่ได้ผ่านพิธีแต่งงาน ไม่มีการจดทะเบียนตามกฏหมาย
ไม่มีแม้แต่สีหน้ายินดียินร้ายของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็น ‘สามี’ ล่ะก็...
ถนอมนวลก็ไม่รู้ว่าจะใช้คำ คำไหนแทนสถานะของตัวเองต่อผู้ชายที่ชื่อ ‘ประวีณ’ ดี!
.................
หากความรักเป็นเรื่องง่าย...มันก็คงเหมือนกับการต่อจิ๊กซอว์นั่นล่ะ
เมื่อมันเคยเป็นภาพผืนเดียวกันมาก่อน ไม่ว่ายังไง
ภาพที่ออกมาก็ต้องสมบูรณ์แบบ ไร้ที่ติเสมอ
ทว่า...ใครจะรู้ ภาพของเธอกับเขาจะเป็นภาพผืนเดียวกันหรือไม่
หรือ...ถนอมนวลอาจเป็นแค่...ชิ้นส่วนหนึ่งของจิ๊กซอว์อีกภาพ
และไม่มีวันที่จะประกอบกับความเป็นตัวเขาได้เลยทั้งชีวิต...