มาเฟียหนุ่มแห่งโรมต้องร้อนเป็นไฟ เมื่อเจอสาวน้อยท่าทางไร้เดียงสาลูบคมด้วยการดูถูกเหยียดหยาม และนำมาสู่การตามล่าตัวตลอดหลายปี จนเขาทำใจไปแล้วว่าคงไม่เจอยัยตัวร้ายนั่นอีกแล้ว แต่วันดีคืนดี เธอก็ถูกแม่เลี้ยงจับใส่พานมาส่งให้ถึงที่ แล้วมีหรือคนอย่าง ‘อเล็กซิส’ จะไม่ลงทัณฑ์ โทษฐานที่ปล่อยให้เขาต้องตามตัวถึงห้าปี!
“ดิฉันไม่ได้มาตัวเปล่าค่ะ ดิฉันมีโฉนดที่ดินติดตัวมาด้วย มันอาจจะไม่พอจ่ายดอกเบี้ย แต่ดิฉันก็อยากให้คุณช่วยรับไว้ก่อน เป็นประกันว่าฉันจะไม่หนีไปไหน และจะพยายามหาเงินมาใช้หนี้ให้เร็วที่สุด” ดาลันยื่นซองใส่โฉนดที่ดินให้เขาดู แต่ชายหนุ่มปัดออกอย่างไม่แยแส
“ฉันให้เวลาเธอสามวัน สำหรับจ่ายดอกเบี้ยคงค้าง ฉันว่าหน้าตาอย่างเธอ คงจะหาไม่ยากหรอก”
รอยยิ้มเหยียดหยามกับสายตาดูถูกของเขาทำให้เธอถือกำมือแน่น ผู้ชายคนนี้นอกจากเลือดเย็นแล้วยังไม่ให้เกียรติผู้หญิง คอยดูนะ ถ้าหาเงินมาได้เมื่อไหร่ จะปาใส่หน้าให้หน้าแหกไปเลย เกลียดนักพวกทำนาบนหลังคน
“แล้วถ้าหาไม่ทันล่ะคะ”
ชายหนุ่มยกมุมปากขึ้นแล้วหัวเราะหึขึ้นมา “ฉันอนุญาตให้ใช้ตัวขัดดอกได้”
“อะไรนะ!” ดาลันกัดฟันกรอด ลุกขึ้นพรวดทันที “คนอย่างคุณมันสารเลวจริงๆ คิดว่าเงินซื้อได้ทุกอย่างหรือไง”
“ฉันก็ไม่คิดว่าผู้หญิงที่สามารถนอนกับผู้ชายคนไหนก็ได้ เลวไปกว่าฉันหรอก” ชายหนุ่มตะคอกกลับ ดวงตาวาววับราวกับจะจับเธอหักคอให้ได้ ทำเอาหญิงสาวถอยฉาก รู้สึกสะท้านในอกอย่างบอกไม่ถูก
“คุณหมายถึงใคร”
“หมายถึงคนที่ทำตัวอย่างงั้น เผื่อเธอจะรู้จักผู้หญิงประเภทนี้”
“เราควรคุยกันแต่เรื่องหนี้” ดาลันจ้องมองเขาเขม็งด้วยความกรุ่นโกรธ
“งั้นเหรอ ได้สิ สรุปสั้นๆ เลยนะ ถ้าเธอหามาจ่ายไม่ได้ภายในสามวัน ก็อย่าหาว่าทางนี้ใจร้าย”
“สามวันเหรอ...” หญิงสาวปากคอสั่น กำมือแน่น “ฉันจะรีบโอนเงินมาให้ แล้วจะไม่มาเหยียบที่นี่อีก!” ดาลันรีบเดินนออกจากห้องแสนหรูหราไปอย่างรวดเร็ว เธอไม่อยากหายใจเอาอากาศของที่นี่เข้าปอดด้วยซ้ำ มีแต่มลพิษและสิ่งที่น่าขยะแขยง โดยเฉพาะรอยยิ้มเยาะยันกับสายตาที่ชอบดูถูกของเขา เธอรังเกียจจนอยากจะอาเจียนออกมา