"การสูญเสียดินแดนในยุคที่ การล่าอาณานิคมจากตะวันตก กำลังรุ่งเรือง ภายใต้การดูดกลืน ประเทศเพื่อบ้านจากมหาอำนาจ แต่ไทยยังสามารถรักษาความ เป็นชาติได้อย่างเข้มแข็ง แม้นจำ ต้องเฉือนแผ่นดินบางส่วนไป "
"จากแหล่งกำเนิดอารยธรรมเก่าแก่ที่สุด แห่งหนึ่งของโลก “เมโสโปเตเมีย” ก่อตั้งและสรรค์สร้างศิลปวิทยา สู่การเปลี่ยนผ่านห้วงมหาสงครามแห่งจักรวรรดิโบราณจนเกิดศาสนาแห่งศรัทธา เหตุการณ์สำคัญเหล่านี้ล้วนแล้วแต่สร้างความน่าสนใจในระดับเปลี่ยนแปลงโลกทั้งสิ้น "
"เรื่องราวประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ของชาติพันธุ์เก่าแก่ที่ต้องเผชิญกับความทุกข์ยากมาอย่างยาวนานชนชาติที่ยึดมั่นในศาสนา ศรัทธา และพันธสัญญาแห่งพระเจ้า พร้อมทั้งภูมิปัญญาอันเฉียบแหลมจึงเกิดเป็นบุคคลและมีชื่อเสียงมากมาย "
“กลียุค” เป็นช่วงเวลาหนึ่งในสี่ยุค ตามความเชื่อของชาวฮินดู ซึ่งมี “สัตยายุค” เป็นยุคเรื่องเรือง หรือยุคทองของมวลมนุษยชาติ ก่อนจะวนเข้าสู่ “ไตรดายุค” ตามมาด้วย “ทวาบวรยุค” และสุดท้ายที่ “กลียุค” ซึ่งเป็นห้วงเวลาที่ความดี ศีลธรรมในจิตใจมนุษย์เสื่อมถอยลง 3 ส่วนในขณะที่ความดีเหลือเพียง 1 ส่วน
หนังสือพุทธประวัติส่วนใหญ่บรรยายภาพของเจ้าชายสิทธัตถะที่มีพระวรกายสั่นเทาด้วยความตกใจเมื่อได้เห็นคนแก่ คนเจ็บ และคนตาย เป็นครั้งแรกในชีวิต ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่ผลักดันให้พระองค์ออกผนวช แต่ในมุมมองทางจิตวิทยาแล้ว นี่เป็นการตัดสินใจที่ผิดธรรมชาติอย่างยิ่ง เพราะไม่สมเหตุสมผลเลยที่ชายผู้หนึ่งจะยอมละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง หันหลังให้ตำแหน่งพระราชา เพียงเพื่อจะมาเป็นนักบวชเร่ร่อน นอนกลางดิน กินกลางทราย
"“ประวัติศาสตร์มาเลเซีย บรูไนและสิงคโปร์” ซึ่งอยู่ในมือท่านผู้อ่านเล่มนี้ มีความเกี่ยวข้องและสัมพันธ์กันมานับแต่ต้น กล่าวคืออย่างน้อยที่สุดในฐานะรัฐสุลต่านบรูไนมีประชากรและชาติพันธุ์ที่เป็นส่วนเดียวกับชาวมาเลเซีย เช่นเดียวกันสิงคโปร์นั้นอดีตก็เคยร่วมเป็นส่วนหนึ่งในสหพันธ์มาลายูมาก่อน ทำให้การกล่าวถึงชาติทั้งสามจำเป็นที่จะต้องรวบรวมเอามาไว้ในที่เดียวกันเพื่อความสะดวกในการศึกษา มาเลเซีย ในปัจจุบันนั้นกำลังก้าวไปข้างหน้าเพื่อนำพาประเทศของตนเองให้ก้าวขึ้นมาเป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว หรือไม่ก็ให้สามารถยืนเคียงบ่าเคียงไหลกับสิงคโปร์ ประเทศเกาะที่กลายมาเป็นเจ้าแห่งเศรษฐกิจในภูมิภาคเช่นเดียวกันบรูไนแม้
จาก “ซามูไร” ถึง “โชกุน” ผู้กุมอำนาจสูงสุดทางการทหารที่มาที่ไปของประวัติศาสตร์ยุคศักดินานักรบในศตวรรษที่ 12 กินเวลายาวนานกว่าหกศตวรรษ กระทั่งสหรัฐอเมริกากดดันให้ญี่ปุ่นเปิดประเทศที่นำไปสู่การปฏิรูปเมจิ ล้มระบอบศักดินา สวามิภักดิ์ เปิดศักราชยุคใหม่ในท้ายที่สุด
สงครามครูเสด สงครามที่สองศาสนาหลักของโลกทำการห้ำหันกันในประวัติศาสตร์กินระยะเวลากว่า 200 ปี ต่อเนื่องที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ แท้จริงแล้ว ผลจากสงครามที่เกิดขึ้นมาในศตวรรษที่ 11 นั้น ยังไม่สิ้นสุดลงอย่างแท้จริงดังจะเห็นได้ว่าปัจจุบัน สงครามที่เกี่ยวข้องในนามของศาสนา ยังคงปรากฏอยู่แทบทั่วทุกมุมโลก
“อุษาคเนย์” ประวัติศาสตร์อาเซียน ฉบับประชาชน เล่มนี้ให้ความสนใจและความสำคัญกับประวัติศาสตร์ของชาติต่างๆ ภูมิภาคแห่งนี้ โดยจะเริ่มแสดงภาพให้เห็นตั้งแต่การดำรงอยู่ของ “คน” ในยุคโบราณกระทั่งถึงสถาพการณ์ทางการเมืองการปกครองของชาติต่างๆ จนถึงปัจจุบัน
