100 Annual Book and Cover Design 2017 (Layout Design) 
เมื่อ 'รัฐสมัยใหม่' ไปกันไม่ได้กับความเป็นธรรมชาติ เพราะการสถาปนารัฐสมัยใหม่ดังกล่าวก็เกิดจากการหนีออกจากสภาวะธรรมชาติ
สิ่งที่พอจะทำให้รัฐและกลไกของรัฐสมัยใหม่อยู่ได้ก็คือ 'ความสมเหตุสมผล' และ 'ความชอบธรรม'
'รัฐ' หรือ 'กฎหมาย' จะอยู่ได้ก็ต่อเมื่อ 'ผู้คน' หรือ 'ประชาชน' เห็นว่ามันสมเหตุสมผลแล้วจึงปฏิบัติตาม แต่ขณะเดียวกัน 'ความสมเหตุสมผล'
โดยตัวมันเองแล้วกลับ 'ไม่เป็นกลาง' นั่นก็เพราะมันถูกกำหนดด้วยคุณค่าบางอย่างอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น อะไรที่มัน 'ชอบธรรมและสมเหตุสมผล'
ก็ต้องถูก 'ครอบงำ' ด้วยอะไรบางอย่างอยู่เสมอ

ธเนศ วงศ์ยานนาวา เขียน 'ความสมเหตุสมผลของความชอบธรรม (การครอบงำ)' ก็เพื่อการทำความเข้าใจเกี่ยวกับความชอบธรรม
┈ ┉ ┈
ความชอบธรรม' ของรัฐไม่อาจดำรงอยู่ได้ โดยปราศจากการตีตราด้วยคำว่าความสมเหตุสมผล เมื่อรัฐต้องการความชอบธรรมเพื่อปกครองประชาชน
รัฐจึงพยายามสร้างความสมเหตุสมผลขึ้นมา ทั้งนี้ในสังคมปัจจุบัน ผู้คนต่างโหยหาและเรียกร้องถึงสิทธิเสรีภาพ
ซึ่งไปขัดกับการกระทำของรัฐที่ต้องการควบคุมประชาชนให้อยู่กฎระเบียบบางประการ

คำถามสำคัญคือ ความชอบธรรมหนึ่งหนึ่งจะสมเหตุสมผลหรือไม่ และด้วยวิธีใด ธเนศ วงศ์ยานนาวา เก็บรวบรวมข้อมูลแล้วกลั่นออกมา
เพื่อชวนผู้อ่านตั้งคำถามในประเด็นนี้ รวมถึงขบคิดไปกับ 'คำถามพ่วง' อีกด้วย นั่นคือ ใช่หรือไม่ว่าความชอบธรรมข้างต้นจะเป็นเพียงฉากหน้าที่มีเบื้องหลังเป็น 'การครอบงำ'
┈ ┉ ┈