http://ilovelibrary.com/book_cover

“ปากกาเงิน” สารคดีวรรณกรรมจากการเรียบเรียงของ “ณรงค์ จันทร์เรือง” จึงได้ได้กล่าวถึงความสนิทแนบแน่นระหว่างนักเขียนและนักหนังสือพิมพ์คล้ายกับรวมบทความในซีรี่ส์ “น้ำหมึก” ซึ่งเป็นซีรี่ส์ชุดที่แล้วจากผู้เขียนคนเดียวกัน หากแต่เล่มนี้กล่าวเน้นถึงความเชื่อมโยงระหว่าง “นักเขียนด้วยกัน” ว่าในแวดวงนักเขียนสมัยนั้นมีความเกี่ยวข้องสนิทสนมกันอย่างไร เหตุใดนักเขียนส่วนใหญ่เมื่อกระโจนเข้าสู่โลกนักเขียนแล้วไม่อาจกลับตัวไปมีอาชีพอื่น หรือเหตุใดจึงยังติดใจอาชีพนักเขียนอยู่

"แต่ในความเป็นจริง วิชาชีพ “นักเขียน” หาได้ผูกพันอยู่แต่เพียงความคิดของตัวเองเท่านั้น ด้วยเนื้องานจากจินตนาการดังกล่าวล้วนถ่ายทอดในอีกหลายต่อหลายรูปลักษณ์ โดยเฉพาะในรูปแบบของ “ภาพยนตร์” จนทำให้วงการ “จอแก้ว” และ “จอเงิน” สนมสนิทชิดเชื้อกับวงการนักเขียนได้เป็นอย่างดี “ณรงค์ จันทร์เรือง” นักเขียนอาวุโสในกลุ่ม “หนุ่มเหน้าสาวสวย” ซึ่งเป็นกลุ่มนักเขียนที่มีอิทธิพลทางความคิดกับเหตุบ้านการเมืองเมื่อหลายทศวรรษก่อน จึงขีดเขียนบทความเชิงสารคดีในชื่อ “ปากกาแก้ว” ด้วยการทุ่มเทบรรยายว่าความสนิทสัมพันธ์ของนักเขียนมิได้ตีวงแคบหรือเป็นกลุ่มก้อนเดียวกับนักหนังสือพิมพ์เท่านั้น ทว่าวิชาชีพในอีกหลายวงการต

สำหรับการเริ่มต้นเขียนหนังสือ ก็คงเปรียบได้กับการลงเรือลำน้อยในมหาวารี ประสบการณ์ของนักเขียนเก่าจึงเปรียบดั่งแสงประทีปแห่งประภาคาร ส่องทางนักเขียนใหม่แล่นล่องผ่านสารพัดโขดหินไปได้โดยสวัสดิภาพ หอมน้ำหมึก จึงเป็นบันทึกของนักเขียนเก่าที่รวบรวมเคล๋็ดลับการเป็นนักเขียน ทั้งเปิดเผยชีวิตจริงของนักเขียนอาวโส ความสำคัญของบรรณาธิการทุกยุคสมัย เชื่อมโยงกับรากเหง้าของวรรณกรรมไทยที่ยังทรงอิทธิพลต่อสังคมจนปัจจุบัน ซึ่งล้วนเป็นสิ่งที่นักเขียนรุ่นใหม่และผู้สนใจไม่อาจมองข้าม

หนังสือ เย็นน้ำหมึก ของ ณรงค์ จันทร์เรือง เล่มนี้ รวมรวมจากคอลัมน์ “มิตรน้ำหมึก” ในมติชนสุดสัปดาห์ เช่นเดียวกับหนังสือ มนตร์น้ำหมึก อันเกิดจากผู้เขียนคนเดียวกัน เนื้อหาในเล่มกล่าวถึงนักเขียนกลุ่มก้าวหน้าที่เริ่มเข้ามามีบทบาทในหน้าสิ่งพิมพ์ อาทิ อิศรา อมันตกุล, ศรีบูรพา, สุวัฒน์ วรดิลก, อุทธรณ์ พลกุล, สมาน คำพิมาน, ฉัตร บุณยศิริชัย, อัศนี พลจันทร์, สด กูรมะโรหิต, สันต์ เทวรักษ์ ขณะเดียวกันก็มีนักเขียนอีกหลายกลุ่มที่มีบทบาทสืบทอดมาจากนักเขียนรุ่นก่อน ไม่เพียงเท่านั้น ในเนื้อหายังระบุถึงการก่อเกิดของนามปากกาที่นักเขียนแต่ละคนมีเหตุผลเป็นของตัวเอง วิวัฒนาการของวิธีการเล่าเรื่องที่เพิ่มมากขึ้น น

ด้วยจุดกำเนิดของประวัติวรรณกรรมไทยที่เนื้อหาจากสารคดีทางวรรณกรรมส่ วนใหญ่มีน้อยจนน่าตกใจ ณรงค์ จันทร์เรือง จึงขีดเขียนเรื่องราวจากประสบการณ์ของตัวเอง ตีพิมพ์ลงในคอลัมน์ "มิตรน้ำหมึก" ในมติชนสุดสัปดาห์ ก่อนจะรวบรวมมาเป็นหนังสือ "มนตร์น้ำหมึก" หนังสือเล่มนี้ กล่าวถึงประวัติความเป็นมาของนักเขียน นักหนังสือพิมพ์ในเมืองไทยว่าแต่ละคนมีที่มาอย่างไรบ้าง แรงบันดาลใจในการเขียนหนังสือเริ่มต้นจากจุดไหน เหตุใดแวดวงวรรณกรรมในสมัยก่อนจึงคึกคักและมีนักอ่านมากหน้าหลายตา แตกต่างจากในยุคปัจจุบันอย่างสิ้นเชิง

ทุกปรากฏการณ์ของแวดวงวรรณกรรม น้อยนักที่จะมีผู้รับรู้ความเป็นไปในแวดวงได้อย่างละเอียดละออผ่าน “ประสบการณ์ตรง” หากแต่หนึ่งใน “ผู้รับรู้” เหล่านั้น ย่อมปรากฏ “ณรงค์ จันทร์เรือง” ในฐานะนักเขียนอาวุโสของไทย หลงน้ำหมึก รวมบทความจากนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ จึงปรากฏอยู่ในบรรณพิภพอีกครั้ง ในฐานะที่เป็นซีรี่ส์เดียวกับหนังสือชุด “มิตรน้ำหมึก” จากผู้เขียนคนเดียวกัน เนื้อหาในเล่ม ยังคงเชื่อมโยงถึงหนังสือของผู้เขียน ๓ เล่มที่แล้ว (มนตร์น้ำหมึก, เย็นน้ำหมึก, หอมน้ำหมึก) โดยเฉพาะประเด็นที่นักเขียนใหม่ไม่ยอมรับสถานะของบรรณาธิการ ยุคทองของนวนิยายที่มีลักษณะการเขียนในหลากหลายรูปแบบ โดยผู้เขียนได้อธิบายถึงวิธีก

นับแต่ประเทศไทยนิยามความหมายของคำว่า “วรรณกรรม” การรวมตัวเป็น “กลุ่ม” หรือ “ชมรม” เพื่อร่วมกันถ่ายทอดเรื่องราวด้านวรรณศิลป์ก็อุบัติขึ้นอย่างเป็นขั้นบันได ไม่ว่าจะเพื่อสรวลเสเฮฮา หรือเพื่อยกระดับสวัสดิการนักเขียน แต่สิ่งหนึ่งที่กลุ่มวรรณกรรมมีความเหมือนกันก็คือ การรวมตัวเพื่อสร้างสรรค์สังคมด้วยการถ่ายทอดผ่านตัวอักษร จนกลายเป็น “ตำนาน” ตราบถึงปัจจุบัน หนังสือ หนุ่มเหน้าสวยสาว รวมข้อเขียนจากมติชนสุดสัปดาห์ของ “ณรงค์ จันเทร์เรือง” จึงตั้งใจเรียบเรียงเพื่อขยายความให้เห็นความเป็นมาของการรวมกลุ่มเพื่อสรรค์สร้างงานวรรณกรรม อันมี “หัวขบวน” เป็นกลุ่มนักเขียนร่วมสมัย อาทิ สุจิตต์ วงษ์เทศ, ขรรค์ชัย บุน

"นอกจากความเป็นสิ่งมีชีวิตสีเขียวที่กินได้ ‘ผัก’ ยังเป็นอาหารแคลอรี่ต่ำ อุดมไปด้วยวิตามินที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย ด้วยคุณค่า และสรรพคุณที่เป็นยา ‘ผัก’ จึงเป็นสิ่งที่ทำให้เราสามารถหลีกเลี่ยงจากโรคภัยได้สารพัด หากใครที่ต้องการจะหันมาใส่ใจสุขภาพด้วยพืชผัก My Little Garden จะเป็นตัวแทนของเพื่อน มาชวนคนเมืองจัดสรรพื้นที่จำกัดของตนให้กลายเป็นพื้นที่สีเขียว นำเสนอทางเลือกเพื่อให้เรียนรู้การปลูกผักเบื้องต้น จนอาจทำให้คนเมืองอย่างเราๆ รักผัก และเพลิดเพลินไปกับนานาเคล็ดลับในการปรับรูปแบบวิถีชีวิตใหม่ "

"จิ๋ว บางซื่อ เขียนบัญชร กลางกรุง มาเป็นทศวรรษ เหมือนความรู้สึกลึกๆ ไหลเย็นเงียบๆ ยังความรู้ให้ฉาน ยังหัวใจให้ชื่น คนอ่านมีความสุขด้วยความรู้ มิได้มีพิษภัยแก่ใครเลย ทั้งที่แม่หมอปากจัด อย่างคนดีและผู้ดีจะพึงเป็น ก็กลายเป็น"

"จิ๋ว บางซื่อ เขียนบัญชร กลางกรุง มาเป็นทศวรรษ เหมือนความรู้สึกลึกๆ ไหลเย็นเงียบๆ ยังความรู้ให้ฉาน ยังหัวใจให้ชื่น คนอ่านมีความสุขด้วยความรู้ มิได้มีพิษภัยแก่ใครเลย ทั้งที่แม่หมอปากจัด อย่างคนดีและผู้ดีจะพึงเป็น ก็กลายเป็น เครื่องช่วยเสริมจินตนาการบรรเจิด เพริศพริ้งสมจริงโดยนัยแห่งศิลปะ สำนักพิมพ์มติชนพิมพ์ กลางกรุง หรือบรรเลงรมย์ ขอจิ๋ว บางซื่อ"