‘นิทานอีสป’ เรื่องเล่าที่ได้รับความนิยมทั่วทุกมุมโลก
ได้รับการรวบรวมและแปลเป็นภาษาต่างๆ ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา
ซึ่งนั่นเป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดียิ่งว่า นิทานอีสปเป็นเรื่องเล่าที่ทรงคุณค่า
เต็มไปด้วยความสนุกสนาน เพลิดเพลิน แฝงข้อคิด และคติเตือนใจหลากหลายแง่มุม
สามารถช่วยเสริมสร้างและปลูกฝังจิตสำนึกที่ดีให้กับผู้คนได้ทุกเพศทุกวัย
‘เทพนิยายพี่น้องกริมม์’ นิทานที่รวบรวมเรื่องเล่าพื้นบ้านและตำนานปรัมปราของยุโรป
โดย ‘เจค็อบ’ และ ‘วิลเฮล์ม’ สองพี่น้องแห่งตระกูลกริมม์ผู้สนใจในด้านภาษาศาสตร์
จนถึงขั้นที่เรียกได้ว่ามีความรู้เรื่องนี้อย่างลึกซึ้ง จุดเด่นของนิทานกริมม์คือ
เป็นเรื่องแฟนตาซีที่มีความสนุกสนาน มีเนื้อหาเร้าใจ
เสริมจินตนาการด้วยการสร้างตัวละครให้มีความมหัศจรรย์
มีบุคลิกเหนือธรรมชาติ เช่น สัตว์พูดได้ มนุษย์ผู้วิเศษ เอลฟ์ นางฟ้า เป็นต้น
เรื่องเล่าของกริมม์หลายเรื่องได้กลายเป็นที่จดจำและถูกเล่าขานสืบต่อกันมา
‘เทพนิยายพี่น้องกริมม์’ นิทานที่รวบรวมเรื่องเล่าพื้นบ้านและตำนานปรัมปราของยุโรป โดย ‘เจค็อบ’ และ ‘วิลเฮล์ม’ สองพี่น้องแห่งตระกูลกริมม์ผู้สนใจในด้านภาษาศาสตร์จนถึงขั้นที่เรียกได้ว่ามีความรู้เรื่องนี้อย่างลึกซึ้ง จุดเด่นของนิทานกริมม์คือ เป็นเรื่องแฟนตาซีที่มีความสนุกสนาน มีเนื้อหาเร้าใจ เสริมจินตนาการด้วยการสร้างตัวละครให้มีความมหัศจรรย์ มีบุคลิกเหนือธรรมชาติ เช่น สัตว์พูดได้ มนุษย์ผู้วิเศษ เอล์ฟ นางฟ้า เป็นต้น เรื่องเล่าของกริมม์หลายเรื่องได้กลายเป็นที่จดจำและถูกเล่าขานสืบต่อกันมาหลายยุคหลายสมัย เช่น แฮนเซลและเกร็ตเทล เจ้าชายกบ สโนว์ดรอป (สโนว์ไวท์) เป็นต้น ด้วยเหตุนี้ จึงไม่น่าแปลกใจที่ใคร
‘1984’ เป็นวรรณกรรมการเมืองที่คลาสสิกในแง่เนื้อหา โครงเรื่อง และกลวิธีการประพันธ์
ที่ทั่วโลกยอมรับอีกเล่มหนึ่งของ จอร์จ ออร์เวลล์ ซึ่งโดดเด่นและเข้มข้นจริงจัง
รวมทั้งสำนวนการเขียนที่เสียดสีการปกครองอย่างสุดขีด โดยสร้างภาษาใหม่ด้วยการเล่นคำ
ให้ผู้อ่านได้พึงใจกับนัยภาษาอย่างเป็นทางการ ที่เรียกว่าภาษา ‘นิวสปีก’
ซึ่งเห็นได้ชัดว่าในแต่ละคำนั้นนอกจากต้องการสื่ออย่างมีนัยและเน้นหนักแล้ว
ยังแฝงด้วยอารมณ์เสียดสี เยาะหยัน และขัดแย้งไว้ด้วย เช่น พี่เบิ้ม (Big Brother),
คิดสองชั้น (Doublethink), อาชญากรรมความคิด (Thoughtcrime), 2 + 2 = 5
แม้ภาพรวมของงานเขียนจากเมืองอินทรีเหล็กจะค่อนไปในทางมืดหม่น
และเคร่งเครียด หลายเรื่องต้องอาศัยการตีความเพื่อเข้าถึงอรรถรส
และแก่นที่นักเขียนต้องการสื่อ แต่นี่คือความบันเทิงอย่างหนึ่ง
ซึ่งเป็นเสน่ห์ที่นักอ่านหลายท่านชื่นชอบ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกใจ
ที่วรรณกรรมของเยอรมนีนั้นได้เข้าไปอยู่ในใจผู้คนทั่วโลกได้
เนื่องเพราะตัวเนื้องานมีความเข้มข้นและลุ่มลึก
หลายครั้งเป็นการสะท้อนภาพสังคมที่มีฉากหลังแห่งความแตกสลาย
และเจ็บปวดจากสงคราม บ้างก็เป็นการเสียดสีเย้ยหยันโชคชะตา
และบางงานก็เจาะลึกเข้าไปในก้นบึ้งของจิตใต้สำนึกมนุษย์
เชอร์ล็อก โฮล์มส์ เปลี่ยนไปในยามที่เขาตามกลิ่นอย่างกระชั้นชิดเช่นนี้
บุคคลผู้เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นนักคิดผู้เงียบงัน
และนักหาเหตุผลแห่งถนนเบเกอร์ย่อมไม่มีใครจำเขาได้
ใบหน้าเขาแดงระเรื่อและเข้มขึ้น คิ้วขมวดเป็นเส้นดำๆ สองเส้น
ขณะที่ดวงตาเปล่งประกายภายใต้เรียวคิ้ววาววับอย่างมุ่งมั่น...
“แน่นอนว่าไม่มีใครมาทำอาชีพเดียวกับฉันหรอก ถ้าไม่ใช่เพราะอันตรายดึงดูดเข้าหา”
ใน ‘รวมเรื่องสั้นเชอร์ล็อก โฮล์มส์ ชุดพลิกแฟ้มคดีสังหาร’ คุณจะได้อ่าน 12 เรื่องสุดท้าย
ที่ เซอร์อาเธอร์ โคนัน ดอยล์ เขียนเกี่ยวกับนักสืบผู้ปราดเปรื่องของเขา หนังสือชุดนี้อาจ
ไม่ธรรมดาและมืดมนที่สุดเท่าที่เขาเคยเขียนมา การทรยศหักหลัง การทำให้พิการเสียโฉม
และผลลัพธ์อันเลวร้ายของความไม่ซื่อสัตย์คือแก่นของเรื่อง บวกกับบรรยากาศแบบโกธิก
ที่เกี่ยวข้องกับแวมไพร์ดูดเลือด ห้องใต้ดินของโบสถ์สำหรับฝังศพยามเที่ยงคืน
และกระดูกประหลาดในเตาเผา…
มิสแมรี่ มอร์สแตน ลูกค้าสาวสวยที่เดินเข้ามาปรึกษานักสืบเชอร์ล็อก โฮล์มส์
ในเรื่องที่ได้รับไข่มุกอันล้ำค่ามหาศาลมาหลายปีแล้ว ของขวัญลึกลับนี้ทำให้เธอกังวลใจ
อีกทั้งยังมีจดหมายลึกลับเพื่อนัดหมายให้เธอไปพบ เธอจึงขอให้โฮล์มส์และวัตสันไปด้วย
แต่เมื่อพวกเขาไปถึง กลับได้ประสบกับเหตุฆาตกรรมที่ไม่คาดฝัน...
เจ้าของบ้านนั่งขดตัวอยู่บนเก้าอี้ไม้มีที่เท้าแขนใกล้กันกับโต๊ะ
ศีรษะของเขาตกซบอยู่บนไหล่ซ้าย มีรอยยิ้มที่ดูลึกลับและน่าสยองอยู่บนใบหน้า
ร่างของเขาแข็งทื่อและเย็นชืด เห็นได้ชัดว่าน่าจะตายมาหลายชั่วโมงแล้ว
...สายตาของเราเพ่งอยู่ที่สิ่งที่หมอบอยู่ข้างหีบ มันคือร่างของชายคนหนึ่งที่สวมสูทสีดำ
นั่งยองๆ หน้าผากซบอยู่บนขอบหีบและแขนสองข้างกางออก ท่านั้นทำให้เลือดไปคั่ง
อยู่ที่ใบหน้า และไม่มีทางที่ใครจะจำใบหน้าบิดเบี้ยวสีแดงเข้มนั้นได้
แต่ความสูงของเขา ชุดของเขา และผมของเขา
เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้ลูกค้าของฉันเชื่อว่า นั่นคือพ่อบ้านที่หายไปจริงๆ
เมื่อเราดึงร่างนั้นขึ้นมา เขาตายมาหลายวันแล้ว แต่ไม่มีบาดแผลหรือรอยฟกช้ำบนร่างกาย
ที่แสดงให้เห็นว่าได้พบจุดจบอันเลวร้ายนี่ ได้อย่างไร…
